Der ki mezcup:
"Baktığını görmeyen yaktığını görür mü hiç?"
Kafayı yemiş bir çağın göbeğindeyiz kuzum
sadece annenler değil,
bütün coğrafya delirmiş.
Tek ben değilim mezcup, mahalleniz komple manyak
lakin seni koruyamam, koruyacak yerlerim yara
Sayfa 34 - MağlupKitabı okudu
Şimdi durup düşünmelisin biraz, ders çıkarmalısın, seni uçuruma iten düşlerine biraz mola verme zamanı gelmiştir artık... Böyle anlarda bir yerden tanrısal bir huzura varacak ve yalnızlığın kıyısında tutunmaya çalışacaksın o havari yüreğinle... Seni bilirim ben, yalnızlığın kıyısına tutunmaya çalıştığın yüreğinin o mezcup kıvranışını bilirim... Gözlerinin altından süzülen o berrak çiğlerde bilirim ümitsizliği. Anlaşılan fazla aşktan belki dolmuştur bardağın artık, azıcık soluklanmak için o havari yüreğini tenhalığın kıyısındaki uçurumun kenarına iterim...
Sayfa 158Kitabı okudu
Gece ve Meczup
"Senin gibiyim, ey Gece! Sevinçli ve hoşnut, çünkü gölgemde, oturan kişi taze şaraptan sarhoştur, beni izleyen gölgemde sevinçle günah işler."
"Hayır, benim gibi değilsin, ey Mezcup! Çünkü senin ruhun yedi katlı örtüyle kaplanmış, yüreğini de elinde taşımıyorsun."
"Mahzun ol, gurbettesin" dedi mezcup, "mesrur ol, hicrettesin"
Gökhan Özcan
"Meczubu deli sanır insanlar ; oysa deli aklını kaybeden, mezcup ise gönlü gökler tarafından çekilmiş, aklını unutmuş adama denir. Bazen aklı unutup aşkı seçmek lazım."
Sayfa 33 - Çınaraltı YayınlarıKitabı okudu
