Mehmet KILIÇASLAN
@mhmtklcsn
Zamanın hengâmesinde kayboluyoruz.
29 okur puanı
Mart 2020 tarihinde katıldı
İnsan ait olduğu yeri bulana dek gurbettedir.
Lakin tevafuka teslimiyette sebat etmek gerek. Arzu edilenler, bazen ve aslında çoğu zaman, beklenmedik zamanda temayüz eder.
Dilden dökülen bütün kelimeler, tecelligâhını bilerek ve rahmete tutunarak kuvvetle kalplere yerleşiyordu. Çünkü yolun ağızı muhabbettir. Gönülden gönüle çağlayan hislerin bir vasıta olmaksızın maksuduna eriştiği mecra, muhabbettir. Ne bir lisanın ne de cüzi iradelerin tahakkümünde yalnız Allah'ın halk ettiği bir kimya varsa, adı muhabbettir.
Okur Takip Önerileri
"Sessizliğin tuhaf bir yanı var; bazen saadet türküleri bazen de kederin en çileli sesi.."
Bir çare arıyorum ve her gece başımı yastığa noksan yaslıyorum. Yorgunum, bunun bir telafisi yok.
Lakin yaralar müstesna, onlar bir türlü unutulmuyor. Kanadıkça mazi,o güzel günleri hatırlatıyor..
Yaralar ,zamanla iyileşir diyorlar. Bazı yaralar zamanla derinleşiyor. Kalbe bir kıymık batıyor, ta gönle kadar ilerliyor.."
"Babalar ölür ve evlatları ebediyen eksik kalır ..
Öleceğiz ve her şey eksik kalacak.."
TimaşKitabı okudu
"Hayatı bir defa daha yaşama hakkım olsaydı, bazı şeyleri bilmek istemezdim. Eskiden kendi kendime düşünür dururdum, bir soru durmadan kurcalardı zihnimi: Bilmek, bir rahmet tecellisi midir, yoksa lanet mi? Cevabından emin değildim. Çünkü acıların sebebi farklı olsa da kökü birdir; bütün dertlerin ilk eşiği, bilmek ve anlamaktır..."
“Hayatım her gün kazandığım yalnızlıklarla zenginleşiyor.”
Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Hayal kırıklığı insanı öldürmüyor! Yalnızca, yaşama azmimiz bir parça eksiliyor; başka bir şey olmuyor… Bir defa daha ayağa kalkana kadar, eskisi gibi gülmeye başlayana kadar, günlük işlerin hengâmesine tekrar dönene kadar, bir vakit bocalıyoruz. Sonra yara izi gibi bir şey kalıyor… Zamanla kabuk bağlıyor. Elin hep oraya gidiyor; kaşıyorsun… İnsanın, diliyle eksik dişini yoklamasına benziyor. Sonra kaşımamayı, yoklamamayı öğreniyorsun.
Hüsnü Arkan
Hep Allah’tan korkmaktan bahsediliyor. Takva kelimesi bile “Allah korkusu” olarak algılanıyor. Niye Allah sevgisinden bahsedilmiyor? Unutmamak lâzımdır ki; insan korktuğundan kaçar, sevdiğine ise sığınır. Allah korkunç değildir. O, sevilip sığınılacak fakat ancak hatırını kırmaktan, gönlünü incitmekten korkulacak “Refıkı-l Alâ”dır. Dosttur. Yârdır.
Sufi Kitap
Saatler boyunca, başka saatleri bekleriz..
Sayfa 68
