Michael Jordan ve Yeni Küresel Kapitalizm

Carver "Sözcükler yeni silahlarımı" diyorduç "Uydular ise ağır silahlar... Sezar'ın lejyonları, Napolyon'un orduları, benimse televizyonum, haber programlarım ve dergilerim var... Ve bu gece yarısına varmadan Tanrı'nın kendisi hariç, herkesten daha fazla insana ulaşmış olacağım."

ABD'li kadınlar daha iyi bir performans için Nike giyerlerken, "bu ayakkabıları üreten Endonezyalı, Vietnamlı ve Çinli kadınlar düşük ücretlerle çalıştırılıyor, fiziksel cezalara, zoraki fazla mesaye ve/veya cinsel tacize maruz kalıyorlardı."

Şanına yakışır bir şekilde, Eyfel kulesinin tam önünde, Nike giysileriyle poz vererek, McDonald's'ın promosyonunu yapması, ziyaretinin doruk noktasıydı. On dokuzuncu yüzyılın sanayi harikasının dibinde, sanayi devrimi sonrasının üç harikası poz vermekteydi: Nike, McDonald'S ve Jordan.

"Büyük finans grupları ve eğlence sanayileri kültürel tektürlülüğü küresel çapta dayatacaklar," diyen Lang, dünyanın bundan korkması gerektiğine inanıyor, "teknoloji bizi zengileştirecek mi... yoksa gerçekte çok büyük bir tehlike mi bekliyor bizi; uydular yükseldikçe, kültür alçalıyor mu?" diye soruyordu.

Nike'ın Endonezya'daki genel müdürü, eleştirilere "Ücretler düşük olabilir, ancak biz buraya gelerek başka türlü çalışma imkanı bulamayacak binlerce insanı iş sahibi yaptık" diyerek karşılık veriyordu.

Asya'da 5,60 dolara üretilen Nike ayakkabıları Batıda 70 dolar ve üstündeki fiyatlara satılmaktaydı. Michael Jordan'ın 20 milyon dolarlık promosyon ücreti, Endonezya'da bu ayakkabıları üreten tüm fabrikaların yıllık toplam maaş bordrosundan bile fazlaydı.

"Rüya Takım" altın madalyalarını almak için kürsüye doğru yürüdüğü sırada, Jordan logo problemini çoktan çözmüş, ABD bayrağına sarınarak Reebok logosonu gizlemişti.