Michel De Montaigne
Kendi Kendisiyle Yetinme
"ama nasıl şükrediyorum Tanrı'ya, varımı yoğumu bana aracısız vermiş, beni yalnız kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yalvarıyorum ona gece gündüz beni hiçbir zaman, kimseye karşı ağır bir minnet altına sokmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşadım. Onunla bitsin ömrüm! Tek istediğim kimseye muhtaç olmadan yaşamak..."Denemeler, Michel De Montaigne (Sayfa 26 - Panama Yayıncılık)
Kendimizi Tanımak
"insan kendindeki eksik ve zayıf değerleri, üstelik insan hayatının hiçliğini hesaba katarak düşünecek olursa, hiçbir değeriyle övünmeye kalkışmaz"
Tamamıyla kitaptan bir bilgi ne sıkıcı bilgidir!
Ezber bilmek, bilmek demek değildir; hafızamıza emanet edilen her şeyi saklamaktır.
İnsan kendiliğinden bildiği her şeyi ustasına bakmadan, kitaptaki yerini aramadan, istediği gibi kullanır.
İnsan düşünce ile görür ve duyar; her şeyden faydalanan, her şeyi düzene sokan, başa geçip yöneten düşüncedir; geri kalan her şey kör, sağır ve cansızdır.
Insan kendindeki eksik ve cılız değerleri, üstelik insan hayatının hiçliğini hesaba katarak düşünecek olursa, hiçbir değeriyle övünmeye kalkışmaz.
