Michel De Montaigne
Çeşitli konularda yazarın özgün fikirlerini ve güzel anektodları aktarması açısından okuması keyifli ve öğretici olmasının yanında, fazla abartılmış bir kitap. Bence de okunması gerekir ama, küçüklüğümüzden beri okullarda abartıldığı kadar özgün bir eser sayılmaz.
Alışkanlıklar köleliğin farklı bir biçimidir.
Denemeler, Michel De Montaigne
Yazılanlar, düşünülenler, bahsi geçen konular.. İlk oluşu dışında ilk olmasına rağmen bu kadar etkileyici olması çok büyük bir başarı. Katıldığınız yerler oluyor, katılmadığınız yerler oluyor ama sonuçta bu bir deneme. Olması gereken bu yani.. Sevdiğim düşünürlerden biridir. Deneme türünde ilk okunması gereken kitap bu bence.
Tartışma ile neye varılabilir? Biri doğuya gider, biri batıya; yolda rastladıkları ayrıntılara saplanır ve konudan ayrılırlar. Bir saat cenkleştikten sonra neyi aradıklarını bilmez olurlar: Kimi konunun üstüne çıkmış, kimi altına inmiş, kimi de kenarında kalmıştır. Kimi bir sözcüğe, bir benzerliğe takılır kimi, söylenene kulak bile vermeden bir şeyi tutturur ve yalnız kendi söylediklerini dinler başka biri de, kendine güvenemediği için her şeyden kaçınır, hiçbir düşünceyi kabul etmez, ta başından her şeyi karıştırır, yahut da söz kızışınca, büsbütün susar ve bir daha ağzını açmaz; bilgisizliğini küskünlüğünün altında saklar, mağrur bir küçümseme ya da budalaca bir alçakgönülle tartışmadan kaçar.
İlkin düşüncelere çatarız, sonra da insanlara.
Canlılar arasında eşekten daha kendinden emin, daha vurdumduymaz, daha içine kapalı, daha ciddi, daha ağırbaşlı olanı var mıdır?
İnsan iyiyi severken de, doğru bir işi yaparken de pekala aşırılığa düşebilir. Tanrının dediği de budur: Gereğinden fazla uslu olmayın, uslu olmanın da bir haddi vardır.
Okunu hedeften öteye atan okçu, okunu hedefe ulaştırmayan okçudan daha başarılı sayılmaz. İnsanın gözü karanlıkta da iyi görmez, fazla ışıkta da.
