... siyasi iktidar zannedildiğinden çok daha derinlere indiği için; belli merkezler ve görünmez, pek bilinmeyen destek noktaları vardır; iktidarın gerçek direnci, gerçek katılığı belki de en beklenmedik yerlerden gelir. Hükümetlerin arkasında, Devlet aygıtının arkasında egemen sınıfın olduğunu söylemek yetersiz kalıyor belki de; bu tahakkümün uygulandığı yerleri ve biçimleri, faaliyet noktasını saptamak gerek. Ve bu tahakküm ekonomik sömürünün siyasi terimlerle ifadesinden ibaret olmadığı, onun aracı ve önemli ölçüde de onu mümkün kılan koşul olduğu için, birini ortadan kaldırmak ancak öbürünün tamamen ayırdına varmakla mümkündür. Sınıf iktidarının bu destek noktalarını görmeyi başaramadığınızda, bunların devamına izin verme ve bu sınıf iktidarının görünüşte devrimci bir sürecin ardından bile kendini yeniden kurduğuna tanıklık etme riskine girersiniz.
Bizimki gibi bir toplumda gerçek siyasi görev hem tarafsız hem de bağımsız gibi görünen kurumların işleyişlerini eleştirmekmiş gibi geliyor bana; bu kurumları, her zaman gizliden gizliye bunlar üzerinden uygulanmış olan siyasi şiddetin maskesini düşürecek şekilde, bunlara karşı kavga verilebilsin diye eleştirmek ve bunlara saldırmaktır siyasi görev.
Bana her şeyden daha acil gelen görev şu: Toplumsal bütünü fiilen denetleyen, ezen ya da bastıran bütün siyasi iktidar ilişkilerini, gizlenmiş olsalar bile, işaret etmemiz ve gözler önüne sermemiz gerekir.
Noam Chomsky:
"Bence biyolojik ve antropolojik bir olgu olarak, insan zekasının doğası esaslı denebilecek herhangi bir biçimde kesinlikle değişmemiştir, en azından 11. yüzyıldan beri, hatta muhtemelen Cro-Magnon insanından beri. Yani, zekamızın temel özelliklerinin, bu akşam tartıştığımız şeyin alanına giren özelliklerin, kesinlikle çok eski olduğunu düşünüyorum. Ve beş bin hatta yirmi bin yıl önce yaşamış bir çocuğu alıp bugünün toplumuna yerleştirseniz, başka herkesin öğrendiği şeyleri öğreneceğine, dahi, aptal ya da başka bir şey olsa bile temelde diğerlerinden farklı olmayacağına inanıyorum.
Ama edinilmiş bilgi düzeyi değişiyor şüphesiz, toplumsal koşullar değişiyor -kişinin özgürce düşünmesini ve mesela hurafelerin kısıtlamalarını yıkıp geçmesini sağlayan koşullar. Bu koşullar değişirken de, verili insan zekası ilerleme katedip yeni yaratıcılık biçimlerine ulaşıyor."
şunu ben de becerebilsem...
kişisel bir meseleden sorun yaratmıyorum ben;
kişisel bir meseleyi, bir sorunun olmayışına dönüştürüyorum.
-Foucault
Bir radikalin baskıcı kurumlardan kopması gerektiğini ileri sürenler var; ama ben bunun mantığını hiçbir zaman anlayamamışımdır. Bu argümanın mantığındaki göre, Karl Marx’ın, dünyadaki en habis emperyalizmin düpedüz simgesi olan, bir imparatorluğun sömürgelere tecavüz ederek topladığı bütün hazinelerin toplandığı yer olan British Museum’da çalışmaması gerekirdi.
Ama Karl Marx British Museum’da çalışmakta haklıydı bence. Alt etmeye çalıştığı uygarlığın kaynaklarını, hatta liberal değerlerini ona karşı kullanmakta haklıydı. Bence bu durumda da aynı şeyler geçerli.
Noam Chomsky
Sayfa 68 - bgstKitabı okudu