Çok şaşırtıcı... Şaşırtıcı bir şey bu... Ah, nasıl da yaşama tutunuyor insan!
Sayfa 13
"Köyde büyük tecrübeler kazanılabilir," diye düşünüyordum uykuya dalarken, "fakat okumak, okumak ve daha çok okumak gerek..."
Sayfa 68
Hayır. Asla, uykuya dalarken bile olsa artık beni hiçbir şey şaşırtmaz demeyeceğim böbürlenerek. Hayır. Bir yıl geçti, yeni bir yıl daha geçecek ve bu da geçen yıl gibi bir yığın sürprizle dolu olacak. Demek ki öğrenmeye boyun eğmek gerekiyormuş.
Sayfa 85
Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyor ve benden saklıyor dünyayı. Bırakalım saklasın. Artık ihtiyacım yok ona, dünyada hiç kimsenin bana ihtiyacı olmadığı gibi...
Sayfa 130
Akıllı insanlar mutluluğun sağlığa benzediğini çok önceden fark etmiştir: Mutluyken fark etmezsiniz; ama yıllar geçtikçe kalan mutluluğunuza ilişkin anılar, ah anılar!...
kendi adıma, şimdi bakıyorum da 1917 kışında mutluymuşum.
Sayfa 105
