Mihraç

Mihraç
@mihrac
Bütün bir hayat, yıllar geçtikçe derinleşen bir yalnızlık kuyusudur.
Sayfa 30 - jaguarKitabı okudu
Reklam

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.
Kederli bir mazisi oldu. Burnu havada, başı dikti hep. Başka türlü yaşamayı beceremediyse de, o gece Haliç'in kirli sularına bakarken anladı ki aslında hep öyle sanmış. Oysa şiddetle yanılmış. Ve yine anladı ki hayatı zaten tümüyle bir yanılgıymış.
Reklam
Zamana kendi ölçülerimi koyarak başkaldırdım:kalan ömrümün ölçeği ise bu defter, kendim için kurduğum tuzağa isteyerek düştüm.
İnsan gençliğini aşka vermezse, gençlik neye yarar?
Ayna ayna söyle bana, kestikçe saçlarımı bir şey değişir mi hayatımda? İleriye akan zaman, bir yolunu bulup geriye akar mı?
Ama derinimdeki doğruyu söylemek gerekirse, hayatım acı bile vermeyen upuzun bir sıkıntıdan ibaret.
Reklam
Aşk aramıyorum artık, çok aradım vaktiyle. Dinlemeye değer bir kadının anlatacakları, hayatın melankolik bir toplam olduğunu göstersin bana, yeter.
O anlayabilecek, ben anlatabilecek olsaydım, benim gibi adamların cenneti olurdu dünya.
Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir, her iki parça ayrı ayrı yaşamaya devam eder, bir zamanlar tek parça değilmiş gibi, tanımaz birbirini parçalar.
Okyanusun içinde kendi soluğunu tüketerek kaybolan bir denizaltıdır ev, canlılar geçer pencerenin önünden, su götürür yeryüzünü.
Hep aradığım saadeti onlarca yıl aradıktan sonra, aramayı bıraktığımda buldum.
144 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.