Gülünç bir gülüş, bozgundan başka bir şey değildir.
Sayfa 80
Dünyada iyilik duyguları ağır basacak olursa, insanlar bunun ağırlığı altında ezilirler.
Buna karşılık dünya bütün anlamını yitirecek olursa, bu takdirde de hiç yaşanılmaz.
Ah! Gülmek! Sevinç gülüşü, gülme sevinci; gülmek, derinlemesine yaşamaktır.
Sayfa 73
Bu bekleyişin anlamı neydi?
Hiçbir anlamı yoktu.
Çok kez tarihî olaylar, birbirlerini beceriksizce taklit ederler.
Sayfa 24
Kendisine değil, yazgısına vurgun olmak
Herkes için adalet ülküsü
Yeniden altını çiziyorum: Ülkü ve herkes için, çünkü insanoğlu, yaratılışından beri bu ülküye, bu içinde bülbüllerin şakıdığı bahçeye, bu içinde dünyanın insanlara ve insanların öteki insanlara karşı bir yabancı olarak karşı çıkmadığı, tersine, dünyanın ve insanların tek ve aynı maddeden yoğrulduğu bir uyum ülküsüne yürekten bağlıydılar.
Sayfa 18
Tek bir tarihi olay yoktur ki herkes tarafından bilindiği ileri sürülebilsin.
Tarihin henüz ağır ağır yol aldığı çağlarda, az sayıdaki olaylar belleklerde rahatça yer ediyor ve önünde özel yaşamın çekici serüvenlerinin izlendiği bir arka fon perdesi oluşturuyordu. Günümüzde zaman büyük adımlarla ilerliyor, tarihi olaylar bir gecede unutuluveriyor, hemen ertesi sabah bir yenisinin çiy damlacıkları parıldamaya başlıyor ve artık öykücünün anlattıklarına bir fon perdesi oluşturmaktan çıkıp özel yaşamın o tekdüze bayağılıklarının arka planda yer aldığı bir perdede oynanan çok şaşırtıcı bir serüvene dönüyordu.
Sayfa 17
Gizlenmek ve kendini suçluluk duygusuna kaptırmak, bozgunun başlangıcı olur.
Mirek şöyle diyor:
"İnsanın iktidara karşı savaşımı, belleğin unutuşa karşı savaşımıdır."
Sayfa 12
Çünkü herkes ilgisiz bir evren içinde görülüp işitilmeden yok olup gideceği düşüncesiyle acı çekmektedir. Bu yüzden, daha vakit varken, kendisini sözcüklerden oluşan bir evrene dönüştürmek ister.
Sayfa 129 - Can YayınlarıKitabı okudu
Daha James Joyce'tan beri, yaşamımızın en büyük serüveninin serüvensizlik olduğunu biliyoruz.
Sayfa 110 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hepimiz neyin önemli olup neyin önemli olmadığı hakkında katı bir anlayışın tutsaklarıyız.
' Cenaze torenlerininde ucan bir sapkanin arkasından ağlamak ve gülmek arasindaki kilpayinda, yaşamak ve ölmek arasındaki kilpayini sınar.'