''Bu ne benim kusurum ne de insanların. Sessizliğin en sessizine aidim, benim için doğrusu bu...''
Franz Kafka - Milena'ya Mektuplar
Öyle zaman olur ki, odada yalnızken bile yok oluverir insan, bunun nedenleri çoktur, kişi yaşarken bile ölebilir.
Franz Kafka / Milena'ya Mektuplar
Ama çocuklar ciddidirler ve imkansızlık nedir bilmezler, suya atma işinde on kez de başarısız olsalar, bir dahaki sefere başaramayacaklarını düşünmezler, hatta önceki on denemede başarısız olduklarının farkında değildirler. Sözleri ve istekleri yetişkinlerin bilgisiyle doldurulsa, çocuklar korkunç olurlardı.
|Franz Kafka - Milena'ya Mektuplar (Sayfa 24)
Tanrım, keşke burada olsaydınız. Burada olmadığınızı söylersem aslında kendime deli demeliyim. O kadar kuvvetli bir şekilde hissediyorum ki burada olduğunuzu. Hayır hayali değil, istediğim anda size dokunabileceğim şekilde buradasınız, yanımdasınız..
|Franz Kafka - Milena'ya Mektuplar
İki mektubunuz birden geldi öğleyin, okunmak için değil bu mektuplar; insan bunlara yüzünü gömsün, sonra da aklımı kaçırsın diye insanın önüne serilmek için. Ama iyi bir şey de olabiliyor bu; insan aklının bir kısmını yitirdiyse, geri kalanını mümkün olan en uzun süre boyunca bir arada tutar.
|Milena'ya Mektuplar, Franz Kafka (Sayfa 48)
Benim ruhum sallanıp duran bir mutsuzluktu, dokunulmaya görsün, dokunanın üzerine yıkılır hemen.
|Milena'ya Mektuplar, Franz Kafka