TABİÎ Kİ, İSLÂM DÜŞMANLIĞI...
- "Eğer medeniyet, millî gelir alfabeyle artsaydı Ruslar, Çinliler alfabe değiştirirdi. Kendi alfabesini değiştiren hiçbir millet yok, olmayacak da. Öyleyse bu çılgınlığın sebebi ne?.."
Bu milletin içinde namuslu insan yok muydu? Bu millet baştan aşağıya kadar korsan mıydı?
Şehidim Rahat Uyu
Biz Bekleriz Vatanı..
Bu Millet Affeder mi
Sana Kurşun Atanı..!
Sizden, bu yalanlarınızdan ne zaman, ne zaman kurtulacak bu millet?
Yapı Kredi Yayınları
Alper'se annesine kesinlikle katılmıyordu ve susmadı: "Bizim okuldakiler gibisin aynı," dedi. "Amerikan sistemiyle en iyi eğitimi al, Amerikalıların kurduğu okulda oku, hocalarının oradan mezun olmasıyla övün, kendin de oraya gitmeyi hayal et ama Sıtarbaks'ı taşla." "Babasına hayır olsun diye mi yapıyor
Sayfa 38 - Giriş, Çözdüm nihayet o büyük sırrıKitabı okudu
Sovyet Anayasası'na göre "bütün milletlerin kendi kaderlerini tayin hakkı" vardı ama hiçbir millet bu maddeden istifade ettirilmedi.
Sayfa 22 - Küresel KitapKitabı okuyor
Talihsiz millet! Hem soyulur hem de birbirini soyar.
Tanrı sevgisi için ulu mabetler yapar, sonra bu binaların önündeki meydanlıkta binlerce insanı diri diri yakar. Bir kısmı da Tanrı
yolunda ölür.
Sayfa 59 - Siren yayınları
Belki, daha yeni kurulan bir düzenin heyecanı içindeydiler; millet olmanın heyecanını daha yeni yeni öğreniyorlardı. Öğrenciler henüz, geldikleri illere göre topluluklara ayrılmış değillerdi aralarında. Henüz marşların heyecanla söylendiği dönemler yaşanıyordu. Belki bugünün öğrencileri onları seyretselerdi, hafifçe gülümserlerdi. Ne var ki, bu işten bir çıkarları yoktu (...), bu tutum bir geçim kaynağı olmamıştı. Milletini sevmek, iyi bir duygu olarak tanımlanıyordu; bu kavramlar henüz gerçek anlamlarında kullanılıyordu. İnsanlar, henüz resmî geçitleri filân, ilgiyle izliyordu. Vatan ve millet deyimleri henüz sadece bayram nutuklarının tekelinde değildi; insanlar yaşantılarında, kendi aralarında bu sözleri kullanıyorlardı. (...) Şimdi bu duygularla alay etmek bir marifet sayılıyor, biliyorum. Milletini sevmek de ancak onun için durmadan üzülmek anlamına geliyor. Artık millet olmanın sevinci değil, millet olmanın üzüntüsü makbul sayılıyor. Ne yapalım? Bir zamanlar da böyle sevinçler varmış. Bazı kavramlar kötüye kullanıldı diye, şimdi iyi niyetli kimseler bile bu kavramlara dokunmaktan korkuyorlar. Neyse bizim bu bakımdan korkumuz olmasın; biz geçmişte bugünü inceliyoruz, bir zamanlar da böyleymiş diyoruz; bir zamanlar böyle tarih öncesi duygularla kendini mutlu hissedenler varmış.
Sayfa 94
Gelmiş dünyanın dört bir ucundan
Ayrı diller konuşur, anlaşırız
Yeşil dallarız dünya ağacından
Gençlik denen bir millet var, ondanız.
Sayfa 1582Kitabı okuyor
Kağanlık kişiye Tanrı tarafından verilirdi. Türk hükümdarı kanunları (töre) uygular, kendisi de uyar fakat kanun yapamazdı. Kısacası, başka milletlerde olduğu gibi mutlak hükümdar
değildi. Siyasi iktidarı Tanrı verdiği için, milli irade, insaf duygusundan kurtulmuştu. Kağanın icraatı millet tarafından meclis vasıtasıyla kontrol ediliyordu. Bilge Kağan'ın (716-734) ileri sürdüğü teklifler (Gök Türk şehirlerinin etrafının surla çevrilmesi ve Budizm'in ülkede propaganda edilmesi) meclis tarafından kabul edilmemişti. Bu meclis kağanı meşrulaştırdığı gibi, gerekçe göstererek ret de edebiliyordu. Mesela, 581 yılında Ta-lo-pien'i annesi Türk olmadığı için kağan olarak tanımamış, yerine amcası Işbara'yı cesur ve kahraman olduğu için kağanlığa layık görerek onu seçmişti.
Felek her türlü esbâb-ı cefâsın toplasın gelsin
Dönersem kahbeyim millet yolunda bir azimetden!
Sayfa 123Kitabı okuyor
Yahudi milliyetçiliğine dair olağanüstü incelemesini, Kari Deutsch'ten yaptığı bir alıntıyla başlatır'Bir millet ... ataları hakkında yaygın bir yanlışlık ve komşuları hakkında da yaygın bir nefret ile bir araya getirilmiş kişiler grubudur.'
Goncourt Kardeşler ''Marie Antoinette'' bir kitap yazmışlar. O kitapta Fransızların ''Avusturyalı karı'' diye nefret ettikleri, sevinçle giyotine gönderdikleri ''bedbaht kraliçe'', ''kederli anne'' o kadar güzel savunulmuştu ki okuduktan sonra Kâmil Bey, başı kesilen kadına acımış, Fransız milletini ayıplamıştı.
Şimdi, Goncourt Efendilerin fena halde hata ettiklerini anlıyordu. ''Bütün bir millet, hele olayların içindeyken hiç toptan yanılır mı?
Sayfa 354 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
