Nihayet ocak ayının başında şark zaferinin getirdiği tatminle İstanbul rahat bir nefes aldı. Anadolu sadece çarpışmıyordu. Üstelik zafer kazanıyordu. Hatta mütareke ile elimizden alınan vilayetler elimize geçmişti. Bugünlerin en mühim hadisesi, o vakte kadar mücadelenin kahramanlarının İstanbul’da güçlükle anılan, hele gazetelere pek az yazdırılan adlarının şimdi açıkça sütunlarda geçmesi, Milli Mücadele’nin kabul edilmesiydi.
Fakat sonu ne olacaktı. Hemen herkeste bu sual vardı. Herkes fert olarak çarpışmanın bir namus borcu olduğunu idrak ediyor, fakat bir araya toplandığı zaman netice, netice, netice ne olacak? suali ortaya atılıyordu.
Bu sual şu psikolojik hakikatten geliyordu. Fert olarak şahsen milli namus uğrunda ölüme razıydı. Fakat cemiyet olarak bir istikbal endişesi içinde idi."
Sayfa 237 - Dergah YayınlarıKitabı okuyor
"Sürekli olarak mebusluğa tayin edilenlerden biri Emin Sazak'tır.Emin Sazak,1920-1950 arasında, yani otuz yıl müddetle, devamlı olarak mebusluk yapmıştır.1920'li yıllarda derebeyliğine dayanarak mebus seçilmiştir ... 1927, 1931,1935 dönemlerinde bizzat Ebedi Şef ,Gazi Mustafa Kemal, 1939, 1943 dönemlerinde de, Milli Şef İsmet İnönü tarafından mebusluğa tayin edilmiştir. "
ÇOK ÇOK ÖNEMLİ BİR TESPİT
Neden Japonya'daki çocuklara kahvaltıda çok yumurta yediriyorlar?
Dikkatli okuyunuz...
Osmanlı Devleti'nin son 200 yılı dahil olmak üzere Türkiye Cumhuriyeti'nin gıda politikasını Emperyalistler dizayn ettiğinden beri zihinsel olarak sağlam bir gençlik maalesef yetişmiyor. Asıl sorunun kaynağına hiç
Atalarımızın insanları ağaç ve bitki sevgisine teşvik için dal kıranın baş kesmiş kadar suçlu olduğunu belirtmeleri eskiden beri Türk-İslam töresinde ağaç ve bitki hukukunun derinliğini gösterir. Fatih'e atfedilen "Ormanlarımdan bir dal kesenin başını keserim." sözü de bu anlayışın tezahürüdür. Ne ki, bizler "Dal kıran baş keser." sözünü "Ali kıran baş kesen" yapıp Anadolu'yu ağaçsız, bitkisiz bırakmışız. Doğu ve Güneydoğu'da bir tek yaprak olmaksızın uzayıp giden bozkırlar bir milli ayıp değil de nedir? Devleti bir kalem geçelim, peki bölge insanının ağaç sevgisi bu kadar mı azalmıştır?!.. Eğer öyle ise elbette "Dalı kıran başı keser." sözü "Ali kıran baş kesen"e dönüşmekte gecikmeyecektir. Çare, belki de bu sözü "Dalı kıranın başı kesilir" şekline dönüştürmekten geçiyor. Ağaç dikmek geleneğini yitireli çok olmuş; bari ağaç katlinin önüne geçilebilse.
Her milletin onur duyması gereken milli kahramanları vardır. Onları zavallı insanların ellerinden almamalıyız.
