Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
sürü psikolojisi yüzünden “herkes yapıyor ben niye yapmıyorum” dedim ve işte karşınızda
z e y n e p
• adım zeynep (ikinci adımı kullanmam) ve bana dünyada görebileceğiniz en saçma takma isimleri bulurlar: zey, zeyn, zeyno, zenep, zen pırlanta (sonuncusu şaka değildi, lütfen adımla seslenin ya da zey deyin)
• slytherin’im, (ravenclawla
"Ha mim. Bu kitap, mutlak galip, hakkıyla bilen, günahı bağışlayan, tevbeyi kabul eden, azabı çetin, lütuf sahibi olan Allah tarafından indirilmiştir."
...
Mü'min Süresi 40/1-3
Ne kadar uzaksa o kadar yakındır Tanrı
Görmen imkansız, duymaman inkâr
Zamanını bilmediğimiz bir çiçeğin açmasını bekliyoruz
Nöbetteyiz
Uyursak hiç açmayacak
Nerede kalmıştık
Niye yaşamışım bunları ben
Nasıl bir oyun bu böyle
Kimse beni yakalamıyor
Ölmek acı şey vakitsiz
Çünkü kırıldıklarımızla gidiyoruz
Kırıldıklarımız yanımızda gidiyoruz
daha ilk nefesimizde
kırmışsa da bizi dünya
kıra kıra sevdirmişse de kendini
ölmek acı şey vakitsiz
doymamışken henüz
hayat denen kırgınlığa
Ölmek çünkü acı şey
çünkü ölmek hep vakitsiz
çünkü ölüme de kırılıyoruz biz
Çirkin ve yaralıyım
Gövdemi çürütüyor yağmurlar
Herkesin göğsünde derin bir çukur
Gömmek için bir başkasını
Upuzun yaşanmış günler gerek sana
Gençliğin bittiği yerde son bir düş
İnebilir miydim o kuyulara
Ruhumdan bir parça kurtarmak için
Senin bu sessizliğinde bir şey var
Ancak yağmurlarda gördüğüm
Senin bu sessizliğinde çok şey var
İnsanın acılara yaslanıp söveceği kadar
Yakın yaklaşmış yatışmış susar
Şenlik ateşleri kör etmiş gecemizi
çok kaybetmeliyiz hep kaybetmeliyiz
Gözlerimize dolan parıltıları ne varsa
Kocaman neşterlerimiz olmalı kesip biçmeliyiz büyüyen kalbimizi nisbetsizce büyüyen gürültüyle büyüyen
Fırtına uğultuları doldurdum kulaklarıma
Uykularda sıçradım durdum yıllarca
Neredesin diye sormak gelmedi aklıma
Uçuklar, nasırlar, kurdeşenler büyüttüm
Bu dünyada ikinci bir hayat
Bilirler kaçarak ölmenin
Bir sevgi aşırmadan gitmenin
Daha babacan bir ölüm olduğunu