Rabia Güneyler

Rabia Güneyler
@mimarabiaaa
biraz benden biraz altını çizdiklerimden.. önemli olan hangi satırlarda kendini bulduğundur…
Bak gidiyorsun! Hem de en olmadık mevsimde. Ağaçlar çiçeklenirken, rüzgar serinletirken ve sevdan ateşlenirken gidiyorsun... Sonunda ha! Sonunda gidiyorsun. Zaten hep gelip gidiyorsun.
Sayfa 129Kitabı okudu
Reklam
Servetler harcadım unutabilmek için. Neden sonra öğrendim ki; unutmak istediklerini unutamazmış insan.
Sayfa 127Kitabı okudu
Papatya yaprağı misali teker teker kopartılıyorsun; Sevdiklerinden, sevenlerinden, seveceklerinden... Saklıyorsun, en derinlere sakladıklarını. Kendini parçalıyorsun, birileri yıkılmasın diye.
Sayfa 129Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
elinde papatya buketiyle sen, karşımda belirsen..
İnsanlar yetmezmiş gibi bir de kendimin kendime yaptıkları vardı. Mesela saklayamadıklarım... Herkesten sakladığım ama kendimden saklayamadıklarım. Mesela acılarım... Herkesten gizleyip kendime döktüğüm yaşlarım, ardın sıra kendi içimde boğulmuşluklarım vardı.
Reklam
kendimi ne kadar bir şeyler hissetmeye zorlasam, hatta mantıklı nedenler öne sürerek duygularımı harekete geçirmeye çalışsam da içimdeki o donukluktan bir yanıt gelmiyordu.
“Bana hatırlama sanatını değil, unutma sanatını öğret. Çünkü ben hatırlamak istediklerimi hatırlıyor, unutmak istediklerimi unutamıyorum.”
Mişel onu göremeyecek olduktan sonra, ileride güzel olmuş olmamış ne ehemmiyeti vardı? Katerin asıl Mişel için güzel olmak isterdi.
İnsan yapamadıklarını hayal eder! Yapabildiklerini anlatır. Yapar gibi yaptıklarını da anlatır. İnsan anlatır. İnsan anlatmayı sever. Konuşmayı, bağırmayı, çağırmayı, çağrılmayı da sever. İnsan sever. İnsan çok güzel sever gibi yapar. İnsan yapar eder sonra yapmamış gibi de yapar. Yalan söyler insan, yalanlara inanır insan. Güvenir, güvenilir sonra yanılır ve yanıltır insan. İnsan değişik bir varlık. Ben anlayamadım, ya siz?
Reklam
İnan bana çocuk! Sensiz yaşayamam diyenler, senden çok yaşayacaklar.
Dayanamam dediklerine dayandığında, Alışamam dediklerine alıştığında, Unutamam dediklerini unuttuğunda Büyüdüğünü farkına varacaksın...
Ansızın acı çekerken buldum kendimi. Daha yaşım kaçtı, neye dert yanıyordum; bilmiyorum…
Sayfa 124Kitabı okudu
Çevremize baktığımızda göreceğimiz bir hakikat da şudur. Ölenler sadece yaşlılar değil. Çocuklar, gençler, yaşlılar... Sırası gelen gidiyor. Bizim sıramızın ne zaman olduğunu bilemiyoruz. Öyleyse hemen ölecekmişiz gibi hazırlıklı olalım. Namazlarımızı aksatmayalım.
Bir beyti oluşturan iki mısra gibi olmak isterdi sevdiğiyle.
Sayfa 132Kitabı okudu
511 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.