Hikaye (hikaye diyorum çünkü yazarın da belirttiği gibi “Hem nerden kim benim roman yazdığımı söyledi? Ben sizin hayatınızı yazıyorum. Roman ayrı bir şey. Belki daha güç bir iş. Belki de gücümün üstünde kalacak kadar güçtür. Benim yaptığım sizden dinlediğim gibi hikayenizdir.”) Behçet Bey’in etrafında dönüyor sanırken bir anda etrafınızı bir kalabalık sarıyor. Derin karakter analizleri, betimelemeler, unutulan Behçet bey... Kitabın sonunda yazar Behçet Bey’e mektubuyla neden onu unuttuğunu, yarım bıraktığını o kadar güzel aktarmış ki..unuttuğumuzu sandıgımız Behçet Bey daima aklımızda kalacak bir karakter haline geliyor. Okuduğum ilk Tanpınar kitabıydı. Çok beğendim.
