Moonchild

Yalnızlığın zulmü dayanılmaz bir hal alıyordu çoğu zaman. Bazen içinde biriken seslerden öyle bunalıyordu ki, avazı çıktığı kadar bağırmamak için kendini zor tutuyordu. Kimi zaman daha fazla dayanamayıp cılız naralar atıyor, sonra da kendi sesinden ürkerek eliyle ağzını kapatıyordu.
Reklam
Şu gürültülü dünyadan kurtulabilse denizin bir parçası da onun olacak. İnsanın kendi denizi gibisi var mı?
Bir insan susunca, sesi içinde dolaşmaya başlıyordu. İyice yayılıyordu. Sonunda gözlerde, ellerde, oturuşta, yürüyüşte, ette, kemikte çin çın ötmeye başlıyordu bu ses. Dünyayı anlamak için susmak yetiyordu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Moonchild

Moonchild

, bir kitap okudu
115 syf.
·
Puan vermedi
·
4 günde okudu
Döngel Dünya
Ethem Baran
7.8/10 · 602 okunma
Reklam
Reklam
345 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.