Tanıdığım günden beri her yeni sayısını merakla beklediğim Masa dergi bu sayısında da benden geçer not almayı başardı. Yazıların hepsi önceki sayılar kadar güzel değildi ama takdiri hak eden yazıların sayısı çoğunlukta.
Bu ay kapağında Sait Faik Abasıyanık'a yer vermiş Masa. Buradan da anlaşılıyor ki Masa, günümüzün popüler, çok satan, çok beğenilen ama içi boş dergilerinin klasik yaklaşımlarının dışında temalar seçmeyi sürdürüyor.
Bu sayının sunuş yazısını diğer sayılardaki müthiş şiirlerin sahibi 
alican bayar yazmış. Masa'ya yakışan, defalarca okunası, en az şiirleri kadar güzel bir yazı kaleme almış kendileri.
*****Buradan sonrası keyif kaçıran ayrıntılı bilgi içerir. *****
Dergiyi açar açmaz okuduğum ilk yazı her zaman olduğu gibi Cemal Tuzak'a ait. Kendisinin dolu dolu iki sayfa yazılarına alışık olsak da bu sayıda bizi tek sayfa karşıladı. Ama içerik olarak değerlendirince az sözcük kullanarak yine çok şey düşündürmeyi başardığını söylemeden edemeyeceğim.
Sait Faik'i anlatan güzel bir yazıya yer verilmiş derginin sayfalarında, bilgilerime bilgi kattı.
Minareler Şehrinin Kadınları isimli yazıda neredeyse çizilmedik yer bırakmadım.
İsmini saydığım sayamadığım daha nice yazı ile, birden fazla kez okuduğum şiirler ile yine dolu dolu bir sayı ile çıktı karşıma Masa. Yalnız edebiyat değil sinema, tiyatro, müzik hakkında da yeni bilgiler edindiğim, adını hiç duymadığım sanatçılar ile tanıştığım müthiş bir sayıydı.
Ben elimden düşüremedim, dört günde bitirdim. Yeni sayı çıkmadan bu sayıyı okumak için bolca vaktiniz olacak. Geç kalmayın ;)
