“Ben bu çekirdeğe baktığımda ölümün hiçlikten uzakta, yokluğun imkânsızlığını görüyorum Senâ. İmânıma kuvvetli bir delîl görüyorum. Vâroluşuma bir amaç görüyorum. Her şeyden önemlisi Râbb’imin Hâyy, Kayyûm, Rahmân isimlerini görüyorum. Şu küçük çekirdekte Râbb’imin birden fazla sıfâtlarını görüyorum. Bunlar benim şu küçük çekirdekte gördüklerimdir
Baharın Gelmeside Yakınken
Yürüyordum. Caddede. Yalnız sayılmazdım. Hayalhanem yanı başımdaydı. Zaman kâinata damla damla yağarak içine işliyordu. Bir an varlıkların tebessüm ettiğini hissettim. Ağaçların dallarında uç veren, yenilenen hayattı. Bahar caddenin alnına konmak için kozasından çıkmayı bekleyen bir kelebek gibiydi. Gürültüden kaçıp gitmesinden korktum. Dikkatimi
Sayfa 117 - Timaş Yayınları 2.baskı