Hak olan davada ilklerden olabilmek..
Abdullah b. Cahş
O , iman adına evini barkını terk edip iki hicrete de katılan ilklerden..
O , Hz Peygamber (sav) adına ilk kez eline sancak alan kişi..
O, Müminler tarafından ilk kez Emiru'l- Mü'minîn diye isimlendirilmiş komutan..
O, Efendimiz (sav) tarafından ilk kez kendisine gizli bir emirname yazdırılmış bir asker..
O, İslam adına ilk kez ganimet alan bir komutan..
O, İslam adına ilk kez esir ele geçiren biri..
O , daha ortada ayet yokken ilk kez ganimetlerin beşte birlik kısmını Hz Peygamber'in hakkı diyen biri..
Sayfa 264Kitabı okudu
duygu ve düşüncelerimizle, kendimizi, hayatın akışına bırakarak ‘bulabiliriz’ ancak. bu, kendini kaderin rüzgarına ya da kısmetin eline bırakmak demek değildir. asla. yola çıkmadan önce ihtiyar denizcilerle konuşmalı, rüzgarlara kulak vererek onları tanımalı, sabırla tekneyi hazırlamalıyız. sonra da engin deniz. ama o zaman bile başka düşlere, değişikliklere ve koşullara açık tutabilmeliyiz rotamızı. oysa, kendimizi ömür boyu sabit hedeflerle sınırlayarak sadece limandaki teknelere binmeyi ve bilinen iki iskele arasında yolculuk yapmayı yeğliyoruz. ve bu yolculuğu ilginç kılmak için kendi kendimizi küçük maceralarla avutuyoruz. hava raporlarını dikkatle inceliyor, tek sayılı günlerde iskele tarafında, çift sayılır günlerde sancak tarafında oturuyor, her beş saatte bir çay içiyor, gözlüklü yolcularla hiç konuşmuyor, yeşil giyenlere daima tebessüm ediyor ve tabii günün birinde vapur değiştirebileceğimize ilişkin minik bir rüyayı da kendimizden esirgiyoruz.
Günün aydın olması ufacık detaylarda gizlidir...
Serçenin cıvıltısı... Martının süzülüşü... Yeşil limon dilimli bir fincan çay... Anne yapımı gül reçeli... Kızarmış ekmek kokusu... Dizlerine dayanan iki minik pati... Denize bulanmış beyaz yelkenli... Mor mor bakan lavanta... Şarap rengi çiçekleri ile kucaklayan sardunya... Ve bir fincan kahvede gizli.
Hoşgeldin Eylül 🍁🌺
"Demir eksikliğim olduğu için üşüdüğümü sanıyordum."
"Elbette modern tip sana böyle söyleyecek. Sen de bu sözleri alıp inanacaksın, cebine koyup saklayacaksın. Biri sana ne çok üşüdüğünü söylediğinde minik kalkanlar gibi onları cebinden çıkartıp kendini savunmak için kullanacaksın. Benim demir eksikliğim var, diyeceksin. Demir eksikliği olanlar üşür."
"Gerçekten de var ama."
"Senin ihtiyacın olan şey doya doya yaşamak ve biraz uyanık olmak. Etrafını gözlemek. Kuş nedir, sincap nedir farkına varmak. İhtiyacın olan şey demir takviyesi değil."
Hayat
Oysa, kendimizi omur boyu sabit hedeflerle sınırlayarak sadece limandaki teknelere binmeyi ve bilinen iki iskele arasında yolculuk yapmayı yegliyoruz. Ve bu yolculugu ilginc kilmak için kendi kendimizi kuçuk maceralarla avutuyoruz. Hava raporlarını dikkatle inceliyor, tek sayılı günlerde iskele tarafında, çift sayılı günlerde sancak tarafında oturuyor, her beş saatte bir çay içiyor, gözluklu yolcularla hiç konusmuyor, yeşil giyenlere daima tebessüm ediyor ve tabii günün birinde vapur degistirebilecegimize ilişkin minik bir rüyayı da kendimizden esirgemiyoruz. C'est la vie? Şu onceden kestirilebilir totaliter yaşamlarımız, insan ruhuna bir hakaret degilse, nedir?