Ancak bedenlerinin bir sondayla deşilmesi için oraya gelmiş bütün kızların ve kadınların anılarını hâlâ barındırdığından emin olmamı hiçbir şey engelleyemez.
Bacaklarımın arasında bir şeyler yapan, spekulumu bedenime sokan kadın beni dünyaya getiriyor gibi hissediyorum.
İçimdeki annemi o anda öldürdüm.
Yasa her yerdeydi. Ajandamdaki örtük ve imali anlatımlarda, Jean T.'nin patlak gözlerinde, zoraki denen evliliklerde, Cherbourg Şemsiyeleri filminde, kürtaj yaptıranların utancında ve diğerlerinin ayıplamasında. Kadınların günün birinde serbestçe kürtaj yaptırabileceğini düşünmenin mutlak imkânsızlığında. Ve her zaman olduğu gibi, kürtajın yanlış olduğu için mi yasak, yoksa yasak olduğu için mi yanlış olduğunu belirlemek imkânsızdı. İnsanlar yasalara göre yargılanıyor, ama yasalar yargılanmıyordu.
Reader Follow Recommendations
Hamile kalacak kadar aptal bir küçük hanımın güzel hatırı için her şeyi kaybetme riskini göze almayacakları hakikatini söyleme yürekliliğini de göstermiyorlardı. Kadınların hayatına mal olan bir yasayı çiğnemektense, açıkça kendi canlarını vermeyi tercih etmedikleri sürece. Ama hepsi, kürtaj yaptırmalari engellense de eninde sonunda bir yol bulduklarını düşünüyor olmalıydı. Meslek hayatlarının söndürülmesi ihtimali karşısında, vajinaya sokulan bir örgü şişinin pek kıymeti harbiyesi yoktu anlaşılan.
Sour Sourire de ölü ya da diri, gerçek ya da değil, bütün farklılıklara rağmen kendime yakın hissettiğim, ama hiç karşılaşmadığım kadınlardan. Bu kadınlar içimde görünmez bir zincir oluşturuyor; sanatçılar, yazarlar, roman kahramanları ve çocukluğumdaki kadınların hepsi aynı gemide. Kendi tarihimin onlarda saklı olduğunu hissediyorum.