“Zihinsel ve manevi açıdan vasatın altında sayılan biri, partinin, ulusun, tarikatın ya da sanat akımının koruması altında ortaya çıkar çıkmaz, “ben” yerine “biz” demesine izin verilir verilmez kendini beğenmişliğini arsızca ortaya koyar. Kendiliğinden anlaşılan ve bu nedenle söylememize gerek görülmeyen bir çekinceyle, bu kendini beğenmişliğe kibir de diyebiliriz.”