Türkiye'de buhran ne siyasi, ne idari, ne içtimai, ne ahlâkî, ne iktisadi, ne de ilmidir; sadece ruhi... Türkiye bir ruh hastalığı içindedir!
Tarihimizde ne çektikse din yobazından çektik; kaç zamandan beri de küfür yobazından çekmediğimiz kalmamıştır.
İmânın anlaşılabilmesini sağlayacak hiçbir kategori yoktur; imanı kategoriler içine sokmak, onun imhâsına yönelmiş bir zulümdür...
Geçmiş ve gelecek olmadan "ân" olmuyor; ân olmadan da geçmiş ve gelecek.
ve bana gelince ah ben
pek yatkınım ağlanmaya
yalnızlık ve anlaşılmamışlık için.
duyuyor musun beni kahroluyorum
ey yanlış gelip, yalnız giden
ey aramıza yakışmayan adam!.
Çığlık çığlığa ürperen karanlıkta
ağır, yudum yudum kendine doğmak...