Yavaş yavaş sırrına varmaya başladım; varmaya başladığımı sandım daha doğrusu. Bilemediğim nice bir balığın, deniz yaratığının dertleşmesi; yıldız ışığını, koyu karanlığın ötesinden süzüp getirmek isteyen bir yalvarma, bir şükür.. Doğrusu bu, gerisi benim süslemem. Şükrediyordu nice bin balık, nice bin deniz yaratığı... Rahatlamanın sebebini o zaman ben anladım. Şükreden bir dünyadan güzel başka ne var ki?