Ah, cahil çocukluk günlerimdeki gibi mışıl mışıl uyumak! Dağdağasız, rahat uyku!
ben aptalın yüreği parçalanırken, o vicdanı rahat mışıl mışıl uyuyor...
Dünya hayatında gençlik de böyledir. İlkbahar gibi çabucak gelip geçer, tatlı bir hayal olarak ancak hatıraları kalır. Aslında, ömür dediğimiz de bir rüyadan, bir kâbustan ibarettir. İnsanoğlu, ana kucağında mışıl mışıl uyurken daldığı bu rü'ya veya kâbus âleminden, başı teneşir tahtasına vurunca uyanıverir.
-Muzaffer Ozak Efendi / İrşâd 3. Cilt
Sayfa 11Kitabı okudu
Ah, cahil çocukluk günlerimdeki gibi mışıl mışıl uyumak!
Acaba hayat denilen şey tümüyle komik bir hikâye, inanılmaz, ahmakça bir masal değil mi? Ben kendi masalımı, kendi öykümü yazmıyor muyum acaba? Öykü, yerine gelmemiş arzular için bir kaçış yolu değil mi? Ulaşılamayan arzular... Keşke çocuk olduğum, cahil olduğum zamanlar gibi mışıl mışıl uyuyabilseydim!
Sayfa 59Kitabı okudu
