“In heaven, all the interesting people are missing.”
― Friedrich Nietzsche
It's the good things that hurt when you're missing them.
"Yol"
Reji: Şerif Gören
Oyuncular: Tarık Akan, Şerif Sezer, Halil Ergün, Meral Orhonsay, Necmettin Çobanoğlu, Sevda Aktolga.
İnsanoğlunun temel sorunlarını, Anadolu kadınlarının yalnızlığını, yazgısal dramlarını en yalın biçimde ele alan, yorumlayan bir "başyapıt". Yılmaz Güney'in Sinop hapishanesinde yazdığı senaryodan oluşuyor. Erden Kıral'ın başlayıp Güney'le bir anlaşmazlığa düşmesi sonucu Şerif Gören'in tümüyle çektiği film. Yılmaz Güney'in 12 Eylül döneminde yurt dışına kaçıp Türk vatandaşlığından çıkarılması üzerine Zülfi Livaneli filmin özgün müziğini Sebastian Argol- Kendal takma adıyla yaptı. Cannes Film Şenliği'nde (1982) kazandığı "en iyi film" ödülü (Costa Gavras'ın "Missing- Kayıp" adlı filmiyle) Altın Palmiye, Türk sinema tarihinin en büyük iki zaferinden biri. Mahalle festivallerinin dışında alınan ikinci büyük ve gerçek ödül.
Sayfa 145
248 syf.
8/10 puan verdi
Daha önce Martı Yayınevinden çıkan 
Ruhundaki Zehirle Yüzleş kitabının Doğan Kitap versiyonu. Kitabın orijinal isminden tutun (Girl Missing) çevirmenin kalitesi bile belli oluyor. Aynı kitap olduğu için hepsini okumadım ama birkaç sayfa bile kendini gösteriyor. Doğan Kitap bunun dışında keşke R&I serisinin hepsinin yayın hakkını alsa da bizde keyifli bir okuma deneyimi yaşayabilsek..
and sometimes I miss my mother, even though missing her feels more like anger than sadness, like I feel when I think about Ellis, and even that, really, isn’t true, because while I say sadness what I really mean is black hole inside me filled with nails and rocks and broken glass and the words I don’t have anymore.
Sayfa 27Kitabı okudu
OUT. CUT IT ALL OUT. Cut out my father. Cut out my mother. Cut out missing Ellis. Cut out the man in the underpass, cut out Fucking Frank, the men downstairs, the people on the street with too many people inside them, cut out hungry, and sad and tired, and being nobody and unpretty and unloved, just cut it all out, get smaller and smaller until I was nothing.
That’s what was in my head in the attic when I took broken glass from my tender kit and began to cut myself into tiny pieces. I’d done it forever, for years, but now would be the last time. I’d go farther than Ellis had. Wouldn’t fuck it up like Ellis had: I would die, not end up in some half-life.
That time, I tried so hard to fucking die.
But here I am.
Sayfa 45Kitabı okudu