“Tokunaga şiirsel bir ses tonuyla, "nihayet ve sonunda, cehennem yolunda..." dedi, "...ne götüreyim onlara, anneme, babama, eşime ve dostuma.”
Anne babalarla çocuklar her zaman birbiriyle uyuşamıyordu ve aradaki farklar kapatılamaz dereceye geldiğinde kan bağı ağır bir zincire dönüşüyordu.
Sayfa 102Kitabı okudu
Beni, gerçek kızını değil, iyi bir baba- kız ilişkisi fikrini seviyordu. Küçük kaldığım sürece, kendi düşüncelerim olmadığı sürece bana tapıyordu. Tıpkı bir bez bebek gibi.
Sayfa 99Kitabı okudu
Güzellik ve sadakatsizlik, mutsuzluk için benzersiz bir reçete.
Anneler kederli varlıklardır. Çikako bu düşünceye kapılmıştı. Biz anneler hep dertliyiz. Arkada bırakılan, terk edilen zavallılar.
Kitabı yarım bıraktım çünkü cümleler çeviri olduklarını rahatsız edici derecede hissettiriyordu. Biraz Japonca ve ileri seviye İngilizce bilen biriyim, ve biraz okuduktan sonra "Bu kitap Japoncadan çevrilmiş olamaz, İngilizceden çevrildiği ortada" dedim. Sonra kitabın ilk sayfalarına baktım ve İngilizce aslından çeviren Pınar Polat yazdıklarını gördüm ancak 2 dakikalık bir google araştırmasında bile yazarın kitabı orijinalde Japonca yazdığını ve İngilizceye Juliet Winters Carpenter'ın çevirdiğini bulabiliyorsunuz.
Özetle, çevirinin mahvettiği kitaplardan biri oldu benim için. Çevirmenin gerçekten de orijinali İngilizce olan kitaplar için çevirisi iyidir belki, okumadım, bilmiyorum. Çeviri hiçbir zaman orijinaliyle aynı olmaz maalesef, ama bir de çeviriden çevirince sonuçlar genellikle kötü oluyor.
Bir yere kadar tamam demiştim, bitirebilirim o kadar uğraşılmış sonuçta çeviriden çeviri bile olsa dedim. Ama Bayan A diye çevirdikleri Miss A'i bazı yerlerde Miss A diye bırakıp çevirmeye bile tenezzül etmediklerini görünce "Belki o kadar da uğraşmamışlardır." dedim ve yarım bırakmaya karar verdim. 
Pınar Polat
