Gözlerim çirkinliğe, kötülüğe ayarlı olmasın güzelliğe ayarlı olsun istiyorum
Ideoloji aynı hakikatler ve değerler üzerinde duran insanlar bile birbirine düşürüyor. İnsanların doğru olanı seçmesine hür iradesiyle sözün güzelini seçmesine engel oluyor. Kulaklarına filtreler, gözlerine gözlükler, yüreklerine şifreler, parolalar yerleştiriyor
Tünelin ucunda görünen ışık
Üzerinize doğru gelen trenin farı olabilir
Hayatımızda renk yok. Hiçbir farklılığa tahammül edemiyoruz
Insanın düşünce serüveni öğrenme serüveni; bilinen şeylerden bilinmeyene doğrudur.
Yoksa okuduğunuz gazete masanızdaki tüzük sicilinizdeki rakamlar kadar mı sizin gökyüzünüz?
Kendimi bir türlü bu hayata ait hissedemiyorum.
Oysa buna o kadar ihtiyacım var ki
Benden neler sakladınız kitaplar?
Neden onları huzursuz eden bir varlığım var benim
Bir şeylerin farkında olarak yaşamanın inanmanın bedeli hep böyle mi olmuş? Bu bedeli ödeyebilecek miyim?
Karanlık bir dünyaya küçük beyaz noktalar bırakan cevheri küskünlük olan kozmik böcekleriz biz.
Aslında onunla tanışmamla başladı kendimle tanışmam
Kendimle ilgili konuların acemisiyim
Size anlatmalıyım
ağlamamaya çalışarak her şeyi
Çünkü ağlamak
belge kılmaz sözlerimi
Ağlamak sözün en güçlüsü
ama en aktarılmazıdır...
insanlara yaklaştırsın
insanın şah damarına
ki Tanrı'ya yaklaşıyayım yüzünle
"Sılamda sılasız kaldım
Suyum garip, aşım garib
Ben kendime gurbet oldum
İçim garip, dışım garib."
Elleri nasıl vardı, aramıza serpilen çiçekleri yolmaya Nasıl?
"Nerde kıyınızı süsleyen güneşin çocukları.
Aşkın ve inancın bahtsız çocukları."
Sayfa 71Kitabı okudu