Mehtap (@mkonay) 1000Kitap'ta

Zihnimizin sahip olduğu en büyük beceri belki de acıyla başa çıkmaktır. Klasik yaklaşım bize herkesin ihtiyacı doğrultusunda geçtiği dört kapı olduğunu öğretir. Birinci kapı uykudur. Uyku bize dünyadan ve onu dolduran tüm acıdan kaçabileceğimiz bir sığınak sağlar. Bir insan ağır yaralandığı zaman genellikle kendinden geçer. Aynı şekilde travmatik haberler alan birinin bayıldığı olur. Zihin ilk kapıdan işte böyle geçerek kendini acıdan korur. İkinci kapı unutmaktır. Bazı yaralar kısa zamanda kapanamayacak, hatta belki de asla iyileşemeyecek kadar derindir. Ayrıca bazı anılar o kadar azap vericidir ki onlara alışmak mümkün değildir. “Zaman tüm yaraları iyileştirir” sözü yanlıştır. Zaman çoğu yarayı iyileştirir. Geri kalanlar bu kapının ardında saklıdır. Üçüncü kapı deliliktir. Bazen insanın aklı öyle bir darbe alır ki kendini delilikte saklar. Bu ilk bakışta faydalı gözükmese bile öyledir. Gerçekliğin acıdan başka bir şey getirmediği zamanlar vardır ve bu acılardan sakınmak için zihnin gerçekliği geride bırakması gerekebilir. Dördüncü kapı ölümdür. Son sığınak. Öldükten sonra bizi hiçbir şey incitemez. Ya da en azından bize öyle söylenir.

Sayfa 145 - KvotheKitabı okudu

Rüzgarın Adı Patrick Rothfuss

Reklam

Mehtap

, bir kitabı okumaya başladı

@mkonay·

1ay

12. Gezegen

Zecharia Sitchin

8.2/10 · 374 okunma

Mehtap

@mkonay·

1ay

415 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

·

Beğendi

·

17 günde okudu

Çok mu geç kaldım bu kitabı okumak için? Yoksa tam zamanında mı okudum? Bilemiyorum… Öyle bir sarstı ki beni, sanki değiştim. Bakış açım, ruhum, hissettiklerim… Kendimi, kaderimi, hayatımı, sevdiklerim ve sevmediklerimi sorguladım. Bazen bir cümleyi üç kez okudum, gözlerimi kapattım, düşündüm ve yaşadım. Ben böyle felsefik sözlerin altında ezilir miydim? Ezilirmişim. Çok iyi geldi bana, belki bir ilaç, belki bir merhem. Zaman zaman da yaraya tuz, gerçeklerin suratıma tokat gibi çarpışı… Acaba dedim, daha önce okusam şu an başka bir ben olur muydum? Sıkı bir hayat dersi aldım. İyi ki daha da geç olmadan okudum. Tavsiye değil ısrarımdır; okuyun, okutun. Ha bir de kaderinizi sevin!