"Bir başka ülkeye,
bir başka denize giderim," dedin,
"bundan daha iyi bir başka şehir bulunur elbet.
Her çabam kaderin
olumsuz bir yargısıyla karşı karşıya;
- bir ceset gibi - gömülü kalbim.
Aklım daha ne kadar kalacak bu çorak ülkede?
Yüzümü nereye çevirsem, nereye baksam,
kara yıkıntılarını görüyorum ömrümün,
boşuna bunca
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ümit Yaşar OĞUZCAN
Kitaplardaki karakterler ölümsüzdür aslında. Nerede, ne zaman, nasıl ve neden karşımıza çıkacağı belli olmaz. Ama karşımıza çıkarlar bir şekilde. Kitaplar bunu öğretti bana: Kitaplar ölümsüzlüğü simgeler aslında. :)
Hayaller o kadar da uzak değildir aslında... Biz onları kendimizden uzaklaştırıyoruz. Ya işe yaramadığından ya da önümüze gelen fırsatı geri tepip ille de mutsuz olmak için... Ama belki de iyidir bu... Kim bilir... Belki de mutlu olma şansımız vardır: Herkes mutluluğun peşinde ya...