Salamlar. Fikrimə Friedrich Nietzsche'nin bir cümləsi ilə başlamaq istəyirəm. "Kim namus ve ahlak Şövalyeliyi yapıyorsa bilin ki en namussuzu odur." deyir Nietzsche. Necə bu kitabdakı bir çox personaja aiddir.
İl 2023 və təəssüflər olsun ki, nə qədər də inkişaf edirik, öyrənirik desək də böyük şəhərlərdəki həyatlara nisbətən kiçik qəsəbələrdə, kəndlərdə vəziyyət elədə iç açan deyil.Şiddətin hər mənalısı can yandırır, düşündürür, özündən iyrəndirir hər bir canlını. Kitabımızın mövzusu uşaq yaşında təcavüzə məruz qalan, və ən əsası ailə fərdi tərəfindən həmdə bir qızın o yaşda ən çox güvənəcəyi insan atası tərəfindən təcavüzü dadmasından, uşaq yaşda başlayan saf sevgidən bəhs edir.
Sonluq heç təxmin etmədiyim şəkildə oldu və təəssüflənmədim desəm yalan olar...
Gülseren Budayıcıoğlunun bütün kitablarını oxumuşam heç tərəddütsüz mənim fav kitabım "Kral kaybederse"di. Xoş oxumalar:)
