Ezgi Polat modern edebiyat dosyasında ismini çok duyduğum bir yazardı. Kitabı aldım ama klasik edebiyata alıştığım için yeniliklere çok açık olmadığımı hissettim ve uzun süre ittim kitabı. Bu da açıkçası ilk inceleme yazım.
Bir öykü kitabı için akıcı öyküler kaleme almış. Öykülerdeki karakterler içimizden birileri, sen ben,annem, arkadaşım... Bu bakımdan iyi hissettim. Kitabın neden ses getirdiğini sorguladım, bir yenilik göremedim. Beni en çok etkileyen öyküsü ‘Yunus’ oldu.Yazarımız modern çağ ve içimizdeki gelgit döngüsünü bize aktarabilmiş.
Öyküler içsel sorgulamalara ve bir karamsarlığa bürünmüş, bu da yine gündelik hayattan gündelik hayat sorunlarıyla uğraşan bizlerin kafasındakilerin yoğun aktarımı olsa gerek.
İyi okumalar!
