Lise tahsili gören her Fransız Moliere'i, Corneille'i aşağı yukarı anlar. Yeni harflerin kabulüne kadar her idadi mezunu Türk de Fuzuli'yi, Baki'yi, Naima'yı rahat anlardı.
Sayfa 69 - 70
Müslümanlar gibi "akar su ile yıkanma" mantığı Batılılarda hala nadirdir. Bize de intikal etmiş bulunan "küvet" içindeki kirli suda yıkanma Batı'da harc-ı âlemdir.
Kadınların "yüksek ayakkabı topuğu" kullanmaları bile sokaktaki pislikten korunma sebebiyle icad olunmuştur. Bu babda söylenecek şey çok olmakla beraber biz bir tek misale iktifa edelim: Bekletmekten kinaye olarak "tüy dikmek" täbiri vardır. Bunun menşei de Batı'dır. Zira onyedinci asır nihayetlerine kadar Batılıların saraylarında bile yüz numara yoktu. Bir odaya pislenir ve her pisliğin üzerine bir tüy dikerlerdi. O pislik kuruduktan sonra tüyden tutup onu sokağa fırlatırlardı. Onyedinci asrın tiyatro yazarlarından Moliére bu durumla istihzâ için bir tiyatro eserinde devrin kralına hastalığının pislikten neş'et ettiğini söyleyen bir doktora karşı şu cevabı verdirir: -Aaal!.. Nasıl olur ben her sene bir kere yıkanıyorum!"
Bu dünya henüz büyük komik Moliere çağından üç adım ileri gitmedi. Daima üstadın ebedi komedyaları tekrarlanıp duruyor. Yalnız sahnenin dekorları değişti. Tarzlar başkalaştı. İnsanın mayası hep o maya... Kötüler daha kurnazlaştı. Birbirine zarar verme ilerledi. Fenalık büyüdü.
Harpagon bugün yaşasa çocuklarına miras bırakmaz, hepsini kriptoya yatırırdı. Cimrilik değil bu, yaşam biçimi. Okurken güldüm, düşündüm, sonra bir bankaya baktım... içim daraldı. Teşekkürler Moliere, harikasın. #Cimri #Molière #Klasiklerdeçokgerçek
Cimri
Moliere ve Kadınlar Mektebi
Gençliği baskı altında bulundurmak, cehalet içinde bırakmak tehlikeli bir usuldür.
