152 syf.
·
Puan vermedi
Yorumum ; Yazardan okuduğum üçüncü eser. Severek okudum. Dili gayet açık ve akıcı. Hasta olmamasına rağmen kendini hasta ilan eden ve hekimlere bağlı yaşayan baş rolümüz Argan. Argan bu düşkünlüğü yüzünden kızının bir hekimle evlenmesini ister ama o anda hizmetçileri Toinette yetişir kitaptaki sevdiğim karakter olabilir Argan'ı çok güzel yola getirdi ve ikinci karısı Beline'nin gerçek yüzünü ortaya çıkardı. Molière'in son eseri olan oyun , toplumun ahlaki yapısına ve bilgisiz, yeteneksiz hekimlere eleştirel bir bakışla yaklaşır. Oyunu yazdığı sırasında hastalanan Moliere, Argan rolünü ancak koltuğundan kalkmadan oynayabilmekteydi.Oyundan birkaç saa sonra evinde yeniden fenalaşan yazar, bu ikinci krizi atlatamayarak öldü. Okuduğum yorumlara baktığımda bu kitabında tıp ve doktorları eleştirdiği için yazarı tedavi etmedikleri ve kaderine terk ettikleri yazıyor. Acıklı ve hüzünlü bir son olmuş onun için ama kitabı gayet güzel bir sonla bitiyor. Tiyatro okumayı sevenler için her kitaplıkta olması gereken ve Moliere okumaya başlayanlar için güzel bir başlangıç kitabı olabilir 
Molière
12 AY - 161 KİTAP
Aralık ayını 10 kitapla tamamlamış bulunuyorum. #Tavsiyeniteliğinde okuduğum kitapları bırakmak istiyorum. Herkese keyifli okumalar dilerim😊 (En alta geçen 11 ayın kitaplarını da bırakacağım. Yorum, fikir ve düşüncesini merak ettiğiniz kitapları sorabilirsiniz.)
ARALIK AYI
1-)A'mak-ı Hayal(Filibeli Ahmed Hilmi)
2-)Uzak(Oruç Aruoba)
Fransız tiyatro yazarı ve oyuncusu Moliére son yazdığı "Hastalık Hastası" oyununu oynarken sahnede kan kusmaya başlar ve yere yığılır. Herkes bunu oyunun bir parçası zannederek ayakta alkışlamaya başlar.
Moliere ölüme alkışlar içinde gider. Aynı gece saat 10'da veremden ölür.
Soren Kierkegaard "Meseller" kitabında şöyle diyordu; "Sanırım dünyanın sonu, her şeyin bir şaka olduğunu sananların yükselen alkışları arasında gelecek.
Savaşlar, açlıklar, salgınlar, ölümler, katledilen hayvanlar. Yanan bir dünya, kan kusan bir doğa... Ve bir tiyatro gibi sanki olup bitenden habersiz seyreden biz insanlar...