İçimde adeta bir saat gibi işleyen kalbimin sesine kulak verdiğim zaman ,akıp giden zamanın bir daha geri gelmeyeceği gerçeği ile bir kez daha yüzleştim. Geçmişi değiştirmek mümkün değil belki ama şimdinin ve geleceğin başrolü benim ve hiçbir şey için geç değil . Momo bana ; birisini gerçekten dinlemenin o kişinin kalbini sana açmasına vesile olduğunu , paylaşılmayan güzelliklerin çok da bir şey ifade etmediğini, vaktin kaybedilen bir şey olmadığını, ve hedefler ne olursa olsun onlar uğruna kendimizden ödün vermememiz gerektiğini öğretti . Masal tadında bir çağ eleştirisi. Teşekkürler Michael Ende
