304 syf.
·
Puan vermedi
Çocuk kitabı olarak düşünülen bu kitap aslında içerisinde ciddi bir kapitalizm eleştirisi barındırıyor. Çocuk kitabı gözüyle bakmadan sosyolojik açıdan ciddiye alınıp okunması gereken bir kitap olduğu kanısındayım. Büyük bir kentin tiyatro harabesinde yaşayan, nereden geldiğini, ailesini hatta yaşını bile bilmeyen Momo adlı kız çocuğunun
Momo
MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201765,1bin okunma
303 syf.
9/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Momo.. Seninle tanışmamız 9 yıl öncesine dayanıyor. Dün gibi hatırlıyorum, 11 yaşına yeni girmiştim. Babamdan hediye olarak kitap almasını isterdim hep. Babam da ismine, kırmızı punto ile yazılmış olmasına, içerisindeki resimlere bakarak Momo'nun bir çocuk kitabı olduğuna kanaat getirmiş olsa gerek, elinde Momo'yla çıkagelmişti. Ee daha küçüğüm.
Momo
MomoMichael Ende · Kabalcı Yayınevi · 201365,1bin okunma
Reklam
304 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
6 günde okudu
Momo, küçük ve yalnız ismini bile kendisi koymuş bir kız çocuğu. Bir gün kendini terkedilmiş bir tiyatroda buluyor. Orada yaşayan insanlar önce polise haber vermek istiyorlar ancak Momo'ya dayanamayan halk onu sevmeye başlıyor ve kendilerinden biri gibi görüyorlar. Her gün farklı bir insan geliyor Momo'nun yanına ve her gelişinde de elleri yemek
Momo
MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201765,1bin okunma
"Sen hayal etme yeteneği olmayan bir insansın,Beppo.Bütün yaşam bir hikayedir ve biz de onun içindeyiz.
Sayfa 115 - pegasus yayınlarıKitabı okudu
"Sen hayal etme yeteneği olmayan bir insansın, Beppo. Bütün yaşam bir hikâyedir ve biz de onun içindeyiz."
Sayfa 115 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
İhtiyar Beppo İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım sonra derin bir nefes sonra bir süpürge işte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır öylede olmalı. Birde bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin, nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan. Momo
Reklam
304 syf.
9/10 puan verdi
___Momo___
Nerden geldiği kim olduğu bilinmeyen karakterimiz Momo bir kız çocuğudur. . Olaylar arkadaşı Gigi, çöpcü Beppo ve duman adamlar etrafında dönüyor. Kimsesiz olan momo etrafındaki insanlar tarafından korunur ve herkes onu çok sever. . Momo çok iyi bir dinleyicidir. Genç, yaşlı, büyük, küçük herkes momo'ya derdini sorununu anlatır. Momoda sabırla dinler. . Taki duman adamlar ortaya çıkar ve zaman tasarrufu adı altında insanların zamanlarını çeşitli kurnazlıkla çalana kadar. Momo giderek yanlızlaşır ve dostlarının nerde olduğunu merak eder. . Duman adamlar kötülük peşindedir. Bu esnada sevimli dostu kaplumbağası kassiopeia ile tanışır. Sıradan bir kaplumbağa değildir, konuşan bir kaplumbağadır ve momo' yu Hora ustaya götürür. . Dostlarını kurtarmak için herşeyi göze alır ve duman adamlara karşı hora ustayla plan yapar. Ya sonsuza kadar herşey yok olucaktı yada dostlarıyla eski günlerdeki gibi eylenicekti... . Çocuk kitabı ama çok daha fazla içeriğe sahip, keyifle okunabilecek bir kitap. Nefes aldığın her anın değerini bil Son zamanlarda her yerde gördüğüm ve okumakta geciktiğim bir kitap. Ahh momo, benim de o iri kara gözlerine bakıp içimde ne var ne yok herşeyi dökmeye ne çok ihtiyacım olduğunu bilsen, beni de diğer dostların gibi arayıp bulmaya çalışır mıydın acaba? . #okudumbitti # .
Momo
Momo
Michael Ende
Michael Ende
Momo
MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201765,1bin okunma
Çöpçü Beppo
"Bak Momo" derdi, "Ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor." ..... "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çabuk... Her seferinde önüne baktığında yol kısalır gibi olmuyor. Daha hızlı, daha gayretli, daha korkulu çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde önünde upuzun duruyor. İnsan böyle yapmalı." ...... "Caddeyi bütünüyle görüp düşünmemeli. Hep bir sonraki adımı, bir sonraki nefesi ve bir sonraki süpürgeyi... Ve hep bir sonra geleceği... O zaman zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Ve öyle yapmak gerekir."
Sayfa 32 - Kaynak Yayınları/ E-kitapKitabı okudu
¶¶Beppo sokağı süpürürken yavaş ama belli bir tempo ile çalışırdı. Her adımda bir nefes alır; her nefeste bir süpürge sallardı. Bir adım - bir nefes - bir süpürge. Bir adım - bir nefes - bir süpürge. Böyle sürüp giderdi. Arada bir durur ve önüne bakarak düşünürdü. Sonra tekrar bir adım - bir nefes - bir süpürge. Bak Momo derdi, ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüne upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor. O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor. İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli olarak bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı. Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan. Önemli olan da budur.¶¶
Sayfa 42 - Pegasus Yayınları Eylül 2017
Gelde bunu hız çağına anlat…
"Bak Momo," derdi, "ne oluyor, biliyor musun? Bazen. önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretlı çalışıyorsun: sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hálá upuzun bir şekilde seni bekliyor." Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli, Sürekli bir adım somrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir supürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı" Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Birde bakarsın ki adım adım bürün yolu bitirmişsın. Nasıl oldugunu ardamadan ve yorulmadan.
Reklam
"Bak Momo" derdi, "Ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu. Bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çabuk... Her seferinde önüne baktığında yol kısalır gibi olmuyor. Daha hızlı, daha gayretli, daha korkulu çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde önünde upuzun duruyor. İnsan böyle yapmalı." Susup, biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "Caddeyi bütünüyle görüp düşünmemeli. Hep bir sonraki adımı, bir sonraki nefesi ve bir sonraki süpürgeyi... Ve hep bir sonra geleceği... O zaman zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Ve öyle yapmak gerekir." Beppo için bu kadar laf çok fazlaydı. Uzun bir süre susup ancak öyle başlardı yeniden konuşmaya: "Bir de bakarsın ki, adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan." Başını önüne eğer sözünü noktalardı: "Önemli olan da budur."
Sayfa 43
304 syf.
10/10 puan verdi
Spoiler vermiş olabilirim biraz :)
Michael Ende Michael , Alman fantastik çocuk kitapları yazarıdır. Dünya üzerindeki milyonlarca çocuğu ve genci büyüleyen skeç ve kısa oyunlar da yazmıştır. Momo , büyük bir kentin ortasında yapayalnız yaşayan kimsesiz bir kız çocuğudur. Çevresindekilerin de yardımı ile momo ‘ nun oturduğu yarısı yıkık taş odacığı ellerinden geldiği kadar düzeltip onardılar. Momo bir çok insanın yapamadığını yapıyordu … sadece dinliyordu ve gün geçtikçe çevresi ona bağımlı hale gelmişti . Bu kitapta güzel bir dostluğa da değinilmiştir . Momonun dostları ; gigi ve beppo Romanda içime işleyen bir çok cümle oldu severek ve bir çırpı da okuduğum bir kitap oldu okurken düşündüren zamanın içinde süregelen telaşlarımıza işlerimize , kaygılarımıza , bir yere yetişircesine çalışmaya hükmedemeyişimiz ve daha çok onların bize hükmedişinizi izler gibi oldum . Zamanın aslında bir şeyleri yapıyor olmak değil de daha çok özümseyerek tadına vararak bir şeyleri yapmamızı istiyordur belki de … Hayatın her anında tasarruf etmemizi söyleyen o düşünceler aslında bizi öz benliğimizden ruhumuzun güzelliklerinden , insan ve doğadan uzaklaştırmaktan başka bir şey yapmıyordur.
Momo
MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201765,1bin okunma
"Beppo sokağı süpürürken yavaş ama belli bir tempo ile çalışırdı. Her adımda bir nefes alır; her nefeste bir süpürge sallardı. Bir adım - bir nefes - bir süpürge. Bir adım - bir nefes - bir süpürge. Böyle sürüp giderdi. Arada bir durur ve önüne bakarak düşünürdü. Sonra tekrar bir adım - bir nefes - bir süpürge. Bak Momo derdi, ne oluyor, biliyor musun? Bazen önüne upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor. O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor. İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli olarak bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı. Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan. Önemli olan da budur.
Sayfa 41
... "Bak Momo" derdi, "Ne biliyor, biliyor musun? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor." Beppo bu kadarcık laftan sonra bile önüne bakarak bir süre susar, sonra devam ederdi: "O zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve gayretli çalışıyorsun; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor." Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını: "İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman bir adım ilerlemeli. Sürekli olarak bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı." Uzun bir süre susup yeniden konuşmaya başladı: "Bir de bakarsın ki, adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan." Başını öne eğip sözünü noktaladı: "Önemli olan da budur."
550 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.