Psikanalistler geçmişte sık sık sanatçıların yaratımsal çalışmalarını bebeklerin kendi dışkılarıyla deneylerine benzeterek kendilerini zora sokmuşlardı.Tıpkı gözetlenmeyen bir çocuğun kendi bokuyla oynayarak eğlenmesi gibi sözgelimi heykeltıraş da kiliyle oynardı. Jackson Pollock babasının düz bir kayanın üzerine işerken idrarını fışkırtarak şekiller yapışını izlemesiyle ilgili anısını yayınladığında deli doktorlarının duyduğu hazzı hayal edin. Ne yazık ki dışkıdan doğan sanat teorisi kapıları açmak yerine kapatarak oldukça sınırlayıcı olduğunu ispatladı.
Resim