Gözüne, büyükbabasının Bologna yakınlarında bir manastırda bulduğu, on yedinci yüzyıldan kalma, altın işlemeli Venedik işi, büyük, mor, saten örtü ilişti. Evet, bu örtü o korkunç şeyi örtmek için biçilmiş kaftandı. Kim bilir, belki de vaktinde tabut örtüsü olarak kullanılıyordu. Şimdi de ölümden bile daha beter bir çürümeyi; korkular içinde kıvranacak ama bir türlü can veremeyecek olan bir şeyi gizleyecekti.