SUÇ VE CEZA İÇİN NE YAZSAM EKSİK KALIR GİBİ HİSSEDİYORUM, DÜNYA KLASIKLERINDE YER ALIYOR AMA BİR KATEGORİYE KOYMAM GEREKSE KESİNLİKLE PSİKOLOJİ TÜRÜNÜN EN İYİSİ DERDİM.
RASKOLNIKOV VE ONUN RUH HALİ O KADAR İYİ TASVİR EDİLMİŞ Kİ KENDİNİZİ ONUNLA AYNI DUYGULARI HİSSETMENİZ KAÇINILMAZ, HAL BÖYLE OLUNCA MORALİM HER BOZUK OLDUĞUNDA KENDİMİ MUTFAKTA BULAN BEN, BU KEZ DE DOSTOYEVSKİ YÜZÜNDEN TABİR-İ CAİZSE TIKINIP DURDUM.
SONUÇ İTİBARİYLE ÇOĞUNLUKLA ZORLANDIĞIM, ACABA OKUMAK İÇİN ACELE ETMESE MİYDİM DİYE DÜŞÜNDÜĞÜM, SON 200 SAYFASINI SOLUKSUZ OKUDUĞUM BİR KLASİK OLDU.
BAZI KİTAPLAR İÇİN OKUMASANIZ DA OLUR DEMİŞLİĞİM VARDIR AMA KLASİKLER HAKKINDA NE KADAR ZORLANSAM DA İYİ OKUMUŞUM DEDİM HER ZAMAN BU DA ONLARDAN BİRİYDİ HİÇ ŞÜPHESİZ.
Kıyamet Gösterisi'ni okumaya yaklaşık bir yıl önce niyetlendim, kitabı şubat ayında aldım, kitabı nisan ayında okuyacağım dedim, mayıs ayında başladım ve bugün bitirdim. Bütün bu süreç boyunca da yaptığım tek şey kitaba karşı olan beklentimi arttırmak oldu ki bu durumdan pek de iyi bir sonuç almadım.
Kitap, Crowley adındaki bir iblisin ve
ULAN BURAYA DESTAN YAZDIM, HEPSİ GİTTİ ŞU AN AŞIRI MORALİM BOZUK.
Neyse.
Bu kitabı okuduktan sonra allah çarpsın yediğim içtiğim her şey gözüme düşman gibi gözükmeye başladı. Şu ecnebi kadın cinsel organı kıvamındaki sıcak günlerde serinletici gazlı içecek içemez oldum. Gittim spora yazıldım. Doğru bildiğim yanlış beslenme modellerini üzülerek öğrendim.
Sosyal medya ve tv kanallarında konuşması ya da yüzünün çok fazla görünmesi dolayısıyla alay konusu olan Canan Karatay aslında çok değerli bir bilim insanı. Biraz açıp okusanız ya da elinizin altındaki internet sayesinde araştırmalar yapsanız faydanıza olur.
Sonuç olarak hiçbi şey yiyemiyorum, psikolojim bozuldu. Ama şunu anladım ki biz ne yersek yiyelim her şey sıkıntılı. Doğal bir şey kalmadı.
Acıktım bari gidem de acılı adana söyleyem yanına da kola içem. Akşama da bira açar fıstık cips yaparım ya amaaan ne olacaksa olsun artık. Kusura bakma Canan reis.
Peki ama neden?
Söyleyecek.yeni bir şeyi olmayan kişisel gelişim kitabı yazmasın ne olur. Şu kitabı sırf turuncu rengi çok sevdiğim için aldığımı itiraf etmeliyim. D&R da aylak aylak dolaşıyordum. Kötü bir gün geçiriyordum ve kitabı gördüm alayım belki mutlu olurum dedim.
Mutlu olmak bir kenara dursun okudukça sinirlendim. Kitap sokaktan geçen her insanın zaten bildiği şeyler üzerinden gidiyor. Cümleler zaten daha önce mutlaka duyduğunuz klişe hayat derslerinin öznesi yüklemi değiştirilmiş cümleler.
Ya mutlu olmak namına yazacak yeni bir şeyin yoksa yazma kardeşim artık. İnsanlar tok artık bu klişe akıl fikirlere. Şu kitabı okuyana kadar bir akrabanıza bir dostunuza gidin zaten aynı şeyleri söyleyecektir sizi motive etmek için. Kimseniz yoksa yoldan eli yüzü düzgün birini cevirip "çok mutsuzum" deyin o da size yani aynı şeyleri söyleyecektir.
Bu kitap neden yazılmış zerre fikrim yok. Hadi yazan yazdı yayınlayan neden yayınladı satan neden satıyor. Ben neden aldım? Hicbir nedeni yok. Keske su kitabı alana kadar anneme bir telefon acip bugun moralim cok bozuk deseymisim. Cidden gereksizlik zirvesine bayrak dikmis bu kitap.
Bu kitabın o kadar çok tanıtımı yapıldı ki artık okumak şart olmuştu. Beklentim de yüksekti açıkçası. Ancak hayal kırıklığına uğradım. Yazarın ilk kitabı olmasından dolayı mı bilmiyorum ama o aksiyon bir türlü gelmedi. İlk 300 sayfa o kadar ağırdı ki sayfalar ellerime yapıştı. Yani ilk 300 sayfa şöyleydi: "Ben bir katliamdan sağ kurtuldum moralim bozuk hadi Wild Turkey içelim." "Geçmişimi hatırlamıyorum hadi sevişelim." ya da "Lanet olası Çam Ev." Son 100 sayfa ise nispeten daha hızlıydı ve katil beklenmedik biri çıktı. Ama onun da cinayet işleme nedeni yeterli değildi. Konsantrasyonu yetersizdi. Belki beklentim çok yüksek olduğu için böyle oldu bilemiyorum.
Kitabın konusuna gelince farklı zamanlarda ve yerlerde gerçekleşmiş 3 katliamdan sağ kurtulan 3 farklı kadından biri birgün evinde ölü bulunuyor. İlk izlenim bunun bir intihar olduğu yönünde. Hikaye bu şekilde başlıyor.
Meraklılarına tavsiye ederim tabi ama ben istediğimi pek alamadım.
10/10 puan verdi
Herkesin beklediği bir şey var. Bunu kimse inkâr edemez. Bu şey nesne olabilir; insan, gelecek, geçecek, ölüm... Kısacası her şey olabilir. Bu diziden öğrendiğim ilk şey buydu.
Dizinin başrolündeki şahıs daha ilk bölümden kız istemeye gidiyor (çarpışma, kavga vb. durumlarda tanışmanın olmaması çok dikkatimi çekmişti) ve istemeye giderken, lisede
