Mina adlı kızımızın birlik yolculuğunu okuyoruz bu kitapta.
Kitabın dili gayet akıcı ve güzel. Biraz masalsı işlemiş Cansel Hanım. Kendi iç dünyamla konuşurken, Mina’nın iç dünyasıyla konuşması gibi davranıyorum. Gerçekten içimizdeki o hayatta her bir çiçeği, her bir tohumu, ağacı, evi sevmemiz ve dönüştürmemiz gerekli.
Bize aydınlık an gerekli. Bize anda kalmak gerekli. Ne demiş Mevlana; “Dünle beraber gitti cancağızım, ne kadar söz varsa düne ait. Şimdi yeni şeyler söylemek lazım.”
