...bir taraf, hiçbir taraftan olmadığını ileri sürüyorsa -ki Dante böylelerini adamdan saymamamızı söyler- iki tarafın iskemlesine oturmaktan da itinayla kaçınır ama sıklıkla iki iskemlenin arasına düşer.
Birkaç saat sonra köyden ayrılacağım. Büyük kente döneceğim. Uzun süre yalnız güneşin doğuşunu, batışını, bulutların rüzgârla birlikte koşușunu, yağmurlu, yağmurdan sonra çok ender görülen gökkuşağını ve gökkuşağının mora bürüdüğü denizleri, dilediğimce seyretmek isterdim. Oysa koşullandırılmış bir büyük kentliyim.
Doğadan ayrılıp, beton alanların, asfalt yolların kıyısındaki taş yapılara, apartmanlara döneceğim.
Sayfa 58 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
The funny thing is, I sometimes think my mother loves my father more than he loves her. Does that make sense?" Yeah, I guess so. Maybe. Is love a contest?" "Maybe everyone loves differently. Maybe that's all that matters." "What does that mean?"
The world would be a better place if everyone did more thinking and less talking. There might be a lot less hatred.
He called me right back. And I just said, "Maybe you do love me more than I love you. I didn't know it was a contest. I can't really know what you feel. But you don't know how I feel. It makes me mad that we're playing this game."
You taste like the rain," he said. "I love the rain more than anything." "I know. I want to be the rain." "You are the rain, Dante." And I wanted to say 'You're the rain and you're the desert and you're the eraser that's making the word "loneliness" disappear.