Öfke hiçbir zaman birdenbire gelmez. İnsanın ruhunda açtığı yarayla orada patlayacak gücü biriktiren uzun süren bir sıkıntıdan doğar. Öyleyse, birdenbire öfkeyle parlamak içten ve hesapsız bir yaradılışın belirtisi değildir. Tersine, elde olmadan beslenen bir hıncın, kıskanç ve içedönük bir yaradılışın belirtisidir. Hiç öfkelenmeyen insandan sakın, çünkü insan ancak kendini denetlemediği zaman içtendir, yollu öğüt şu anlama geliyor: Her insanın içinde belli bir kin biriktiğine göre, özellikle öfkeye kapılıp kendini ele vermeyen insanlara karşı uyanık ol. Sana gelince, içindeki kini gizlemenin bir zararı yok, ama öfkeye kapılarak kendini de ele vermen doğru olmaz.