Kitabın kapağında "Varlığın kendi varlığına armağan olsun, başkalarına köle değil" yazıyor. Bu cümleden anlaşılacağı üzere insanın ilk önceliğinin kendisi olması gerektiği kitabın temel fikridir. Asla başkalarını kendimizden daha değerli görmememiz, bizim için en değerli olan kişinin kendimiz olması gerektiği defalarca vurgulanıyor. İnsanın hayatının merkezinin kendisi olması gerektiği söyleniyor. Ancak bunun narsist, egoist kişiliklerle de ayrımı yapılıyor. Kitapta söylenmek istenen kendini sevmek ve kendini yaşamak. Bu ikisinin bir arada olması. Başkalarının hayatında kaybolmamak ya da onların hayatında bir figüran olmamak. Bazı kısımlarında ilişkilere de değiniyor. Sağlıklı ilişkiler ve toksik ilişkiler. Buradaki anlatılanlarda gerçekten seven ve egoist olanların farkı da görülüyor.
Kitap oldukça akıcı ve gayet sade bir anlatımla yazılmış. Okuyanı yormuyor. İnsana moral veren bir içeriği ve anlatım tarzı var. Bir yerde sanki birisinin bize nasihatlar vermesi gibi hissettiriyor. Pozitif hissettiren bir kitap.