"Ortası delik taş olsan,bir çoban takar seni sopasına,yine de yalnız kalmazsın"derdi babaannem. Düşünüyorum da şimdi,ortanın delik olduğunu kabul edip kendi kusurlarını kabullendiğin ve çobanın gönlünü hoş tuttugun sürece yürürsünüz birlikte ...
Bazen sadece sessizliği dinlemek,yenilenmek için yetiyor.
Zaman yine akıp gidiyor ama ben ona şahit oluyorum. Ey zaman, geçtin, gittin ve ben seni gördüm...
"Korkmayın,başarısızlık ihtimalini düsünmeyin. Korku,korkuyu çağırır.
Cesur olamıyorsanız bile öyle gibi davranın çünkü insan bir süre sonra göründüğü üzere hal olur."
"Bir kitabı okurken gecen iki saatin ömrünün birçok senelerinden daha dolu daha ehemmiyetli olduğunu farkedince, insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."