Möhtac yaratmadın sən məni əzəl,
Dünyada heç məni mətəl qoyma gəl,
Zərrəcə qorxmuram gələn əcəldən,
Bu yol dərganına gedir əzəldən,
Bağ,bostan yoludur ölümün izi,
Dostlar sarayına aparır bizi,
Ölüm ki səndədir nə qüssə,nə qəm,
Qoy ölüm,ölümdən mən dad çəkmərəm.
Hərçənd ki,dünyada ölüm gerçəkdir,
Ölüm ölmək deyil,yer dəyişməkdir.
Sayfa 19
Gözlərinə
Hər nəyim var edərəm mən ki fəda gözlərinə
O kiçik, amma ki qiymətdə baha gözlərinə.
Gözlərin fikri ilə nalədəyəm şamü-səhər
Yetməyirmi bu qədər ahü-nəva gözlərinə.
Saçını aç tök üzə, gözlərini gizlət ki
Baxmasın məkr ilə hər çeşmi-gǝda gözlərinə.
Atmışam daşını Tanrıya dua eyləməyin
Edirəm dərdə düşən vaxtı dua gözlərinə.
Belə zülm eyləmək olmaz, mələyim, bir vaxt tap
Azca rəhm etməyi öyrət o qara gözlərinə.
Ey günəş çöhrəli, görcək səni yumdum gözümü
Neyləyirsən düşə gər böylə şüa gözlərinə.
Fəhminin heyif ki, var canı, qalmış mətəl
Bilməyir qurban edə zülfünə, ya gözlərinə?
Sayfa 113 - Parlaq imzalarKitabı okudu
Qana susamış avam qacarlar sülaləsinin davamçısı
Nasirəddin Şah - qırıx ildən artıq idi ki, tovuzquşu taxtına oturmuşdu.
Nasirəddin Şah israfçı əyləncələrin xərcini qarşılamaq üçün hökumət işcilərini satır , ağır vergilər qoyur və zəngin tacirlərin sərvətini müsadirə edirdi. Daha satmağa bir şey tapmadıqca İranın tarixi mirasını xarici şirkətlər vaistəsi ilə digər dövlətlərə satmaq fikrinə düşür və ilk alıcısı təlxəy biritanlar olur , bu heçdə mətəl edici olmadə nədənsə.
Sayfa 45 - Mimita yayımlarıKitabı okudu
Hemmedâ /MTL /ELZ
Âşıkun hâlin girü âşık bilür
Kim dün ü gündüz niçe zârî kılur
Işk içinde katredür kaynar deniz
Işk elinde cümle iş oldı temiz
Sayfa 320 - 6185-6299 Beyit, 8. Bab, 5. Desitan
Gəlmişəm məclisə mən könlünüzü şad eliyim,
Nə ki bihudə yerə naləyi fəryad əliyim
Kimsə yox sakit otursun, qulaq assın sözümə
Qalmışam matu-məətəl kimə irad eliyim?
Tutalım əsrimizin Həzrəti İsası mənəm
Bu soxa-soxda nə möcüzə icad eliyim?
Əliağa Vahid
Qezelxan filminden
Bu çənə-boğazdan düşün aşağı,
İndi elə hamı tamaşaçıdır,
Elə bil işimiz acığa qalıb.
Ekran qarşısında, söz qarşısında,
Bir ölkənin ağzı açıla qalıb.
A məətəl qalanlar, çaşğın qalanlar,
A baş bulayanlar, haray salanlar,
Aşkarlıq xorundan düşün aşağı,
Düşün o kürsüdən, ekrandan düşün
Çıxın tamaşadan, çıxın bu zaldan,
Qurtaraq ölkəni ağır zavaldan.
Sadəcə bilgi.
Bir gün bir Alim yolda gedərkən iki insanın söhbətinə qonağ olur . Həmin söhbət edənlərdən biri qadın çarıqdır deyir və səbəbinidə bildiriki, geyindin köhnəldi tulla getsin.
Alimdən soruşanda isə alim cavab verir: məncə qadın tacdır. Onlar mətəl qalıb səbəbini soruşur . Alim deyir: Özünü baş bilən üçün qadın tac , ayaq bilənə isə çarıqdır.