Sözlü Gelenekten Yazılı Geleneğe, Eğitici ve Öğretici Metinler: Masallar
“Bir masal iki parçanın bir araya gelmesiyle yapılır: Bu parçalardan biri masalın bedeni, öteki canıdır denebilir. Beden masalın kendisi, can ondan çıkan derstir.”
- 
Jean de La Fontaine
1. Giriş:
Bu makale çalışması yalnızca Aisopos ve masallarına dair değildir. Aisopos öncesi Antik Yunan'da karşımıza çıkan masalsı metinlere, Aisopos'un hayatına,
İşin garibi hücrelerle savaşarak bir yere varamadıklarını görmüyorlar..
Anladığımız ve kontrol edebildiğimiz şeylerden korkmamalıyız. Ama ne yazık ki, modern tıpta kanser tamamen bir muamma olarak duruyor. Kontrolsüz çoğalan hücreleriniz size içinizde bir şeyleri çözmeniz gerektiğini hatırlatır. Fakat modern tıp ayrım gözetmeksizin "tüm hücrelere savaş açmayı" daha kolay buldu..
Sayfa 116Kitabı okudu
“Bu ismi daha evvel hiç duymamıştım. Meşhur bir zat olabilirdi ama külliyen sırdı benim için. İsmini pare pare ayırdım, harf harf yüreğime yazdım: Kudretli, vefalı, dimdik kendinden emin R harfi; kadife gibi yumuşak, uysal ve merhametli U; yaratıcı, girişken ve gözü pek M ve henüz bir muamma olan, çözülmeyi bekleyen bir sual gibi esrarengiz İ harfi. Tekrar ve tekrar söyledim bu ismi. Ta ki "su" gibi, "ekmek" gibi, "süt" yahut "bal" gibi, "Hak" yahut "Hu" gibi, dilime dost olana değin...”
Peki bu toprakla sonsuz birliği nasıl kurayım? Ne toprağı öpüyor ne de göğsünü yarıyorum. Çiftçi ya da çoban mı olayım? Yürüyorum; ama çirkefe, rezilliğe mi yoksa aydınlığa, sevince mi gittiğimi bilmiyorum. Bütün felaket bunda. Zaten bu dünyada muamma olmayan ne var ki? Sefahatin en derin çirkeflerine battığım zaman hoş, her zaman bu haldeyim ya? Daima insana ait bu şiiri okurdum. Faydası dokunur muydu bari? Asla? Çünkü ben bir Karamazov'um. Çünkü uçuruma düşerken tam tepetaklak, ayaklarım havada gider, üstelik bu rezilce yuvarlanmada kendim için bir güzellik bulurum. Kepazeliğin göbeğindeyken, birdenbire şiire başlarım. Varsın lanetlenmiş, âdi, alçağın biri olayım, gene de Tanrı'mı saran elbisenin eteğini öperim. Varsın aynı zamanda şeytanın peşinden gitmiş olayım her şeye rağmen senin oğlunum Tanrı'm, seni seviyorum, insanları ayakta diri tutan sevinci bütün varlığımla duyuyorum.
Sayfa 107 - antik dünya klasikleriKitabı okudu
Bir muamma, bütün her şey bir muamma.
Sayfa 130 - Can YayınlarıKitabı okudu
1)Muhbir-i Sadık (A.S.M)
2)Zât-ı Ekrem (A.S.M)
3)Zât-ı Mübarek (A.S.M)
4)Zât-ı Nuranî (A.S.M)
Dibin dibi..
Sürekli aşağıya doğru giden bir asansördeyim sanki..
Oysa hayat dediğin inişli çıkışlı
Ve bu inişlerin bir çıkışı olmalı.
Kuş gibi yükselmeyi geçtim de
Ne zaman zemine ulaşır bu gidişat
Muamma..
m.sarıtaş
_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun.
_İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir.
_Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur.
_İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz.
_Yanlış anlayanlar tarafından
