Sensizliğin ayazında yoklarken yüreğimi Sensizliğin sessiz sokaklarında yürüyorum,
sokaktaki tek ses benim sana doğru gelen adım seslerim,
Duyuyor musun sende ?
Sana gelmek için revan oldum yollara,
İçimde sana olan kocaman özlemle geliyorum..
Adımlarının yer ettiği izlere basa basa
Yaklaşıyorum kokuna,
Senin geçtiğin yollar Nisan yağmurundan, sonraki toprak kokusu gibi kokuyor, yaklaşıyorum sana,
Duyuyorum sesini,bana seslenişini
Gel bul beni diyişini,
Sokağın başında seni görüyorum,
Sende beni
Yüzünde muazzam bir tebessümle
Bakıyorsun bana,
Ellerini uzatıyorsun tutmam için
İşte biraz daha yaklaştım ela gözlerine,
İşte sensizliğin hasreti tam bitti dedim,
Elimi uzattım ellerini tutmak için,
O sırada gecenin karanlığında odamda
Ellerim boşluğa uzanmış şekilde,
Gözlerimde yaşlarla uyandım yine sensizliğe... H.K