İnsan hiçbir zaman büsbütün yalnız değildir dünyada. En kötü durumda, bir çocuğu, bir delikanlıyı ve zamanla olgun bir adamı, yani kendisinin eski bir halini bulur yanında.
Kendisini bir tutkuya kaptırmış kişi bunun sonucu olarak bütün insanlardan nefret eder, çünkü herkesi tutkusu konusunda onunla yarışan bir insan ya da bir engel olarak görür.