Kızıl Goncalar ve Kızzıl Kurtlar
Aynı tip senaryo, birbirinin kopyası hikayeler seyretmekten gına gelmiş midir bilmiyorum ama vakti çok, işi yok seyirci kitlesi için dizi dizi diziler, birbirini izler ve hayat böyle geçip gider.Hemen her dizide birbirinden kopuk aileler vardır. Hemen her dizide ya annesi, ya da babası bilinmeyen, evlatlık edilmiş
Heriften hiçbir zaman hoşlanmamıştı, şimdi kendine itiraf edebilirdi bunu artık. Çatısı altında barındırıp sömürdüğü sürece içi rahat etmemişti. İlk kez yasak bir şey yapan, usulsüz yollara sapan dürüst bir insanın ruh halini yaşamıştı hep. Elbette foyasının meydana çıkması tehlikesi çok küçük, buna karşı başarı olasılığı dev gibi büyüktü, ama
Sayfa 120 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Göz, öylesine muhteşem bir organ ki, en gelişmiş optik cihazlarla mukayese edilemeyecek kadar farklı ve üstün meziyetlere sahiptir. Çünkü canlıdır. Bakışlardaki derin, samimi ve anlamlı duyguları hiçbir alet yansıtamaz. Göz her bakışına bir anlam, bir serzeniş, bir if'ade katar, sır saklayamaz, yalanı dolanı gizleyemez, riyakarlık yapamaz. Böyle mucizevi bir organa sahip olmak, yaratıcının biz kullarına ikramıdır. İkramın karşılığı şükürdür. Şükrün karşılığı ise tefekkür, yani düşünmektir. En büyük ibadet ise tefekkürdür. En hakiki tefekkür ise, ilahi kudrete, azamet ve hükümranlığına teslimiyettir. İbadetler, sadece birtakım bedeni hareketlerle yapılan eylemler olarak düşünülmemeli.
Sayfa 67
EZAN
Ezan bir feryattır , bir çığlık .
Özellikle uçuruma doğru gidenlere , uçurumun kenarında dolaşanlara , uçurumdan uçanlara .
Bir uyarı , bir merhamet haykırışı , bir rahmet sağanağıdır . Nefsin , gafletin , unutuşun , cahilliğin , nankörlüğün girdabında dönenlere .
Dünya malının , hırsın , servetin , makam ve mevki ihti rasının , şöhret
mucizevi eğitim sistemimiz
Türk devletinin İngilizce, Almanca, Fransızca eğitim yapan liselere, üniversitelere destek vermesi, müsaade etmesi kadar feci bir şey yok. Kendi ülkesinde gönüllü olarak sömürgeciliğe alet olmaktır bu. Dil öğretmenin yolu bu okullara izin ve destek vermek değil, yabancı dil eğitimini, adam gibi lisede vermektir. Adamakıllı bir sistemle bir insanın bir yılda bir yabancı dili öğrenmesi mümkündür. Ama gelin görün ki bizde, bırakın bir dili, topu topu yedi harf demek olan notayı bile on bir yıl boyunca öğretemeyen mucizevi bir sistem var. Maalesef hâlâ da aynı yerde...
Sayfa 283Kitabı okudu
Ey "Logos"! Bu bir ideyi elimizden kaçırmak değildir de nedir?
GEOMETRİNİN KÖKENİ ( 
Jacques Derrida'nın 1962 ÖNSÖZÜYLE) - 
Edmund Husserl - 1936/1939
Eğer bi önsözün kendisi, ağır "Fenomenoloji" içeren kısa da olsa iddialı bir metnin "Yapı-Söküm" gibi çok daha iddialı bir yaklaşımla açımlamasıysa; 200 sayfalık bir kitabın ilk 168 sayfasını tabi ki çok tehlikeli bir şekilde doldurur. Adeta bir mayın
Yeri gelmişken, ücretli Fransızca dersi verilir
Türk devletinin İngilizce, Almanca, Fransızca eğitim yapan liselere, üniversitelere destek vermesi, müsaade etmesi kadar feci bir şey yok. Kendi ülkesinde gönüllü olarak sömürgeciliğe alet olmaktır bu… Dil öğretmenin yolu bu okullara izin ve destek vermek değil, yabancı dil eğitimini, adam gibi lisede vermektir. Adamakıllı bir sistemle bir insanın bir yılda bir yabancı dil öğrenmesi mümkündür. Ama gelin görün ki bizde, bırakın bir dili, topu topu yedi harf demek olan notayı bile on bir yıl boyunca öğretemeyen mucizevi bir sistem var. Maalesef hâlâ da aynı yerde…
Sayfa 283 - 6. Baskı, Ocak 2022
Eski Yunanlılar bu dünyadan göçüp gideli çok olmuş olabilir ve doğrusu, ezici oranda beyaz ve modern ölçütlere göre bağışlanmaz bir biçimde erildiler. Yine de, Yunanlılar, tarihçi (ve Kongre Kütüphanecisi) Daniel Boorstin'in deyişiyle "insanın içindeki mucizevi alet"i -cesur insan beynini ve onun gözlemleme ve uslamlama yetisini- keşfederek, benzer başka bir insan topluluğunun bıraktığından çok daha fazlasını bize bıraktılar. Onların mirası dünyanın şimdiye dek gördüğü en büyük mirastır.
Sayfa 183 - Yapı Kredi Yayınları
Dört yüz yıl önce teleskop icat edildi ve neredeyse bir gece içinde bu mucizevi alet gök cisimlerinin kalbine bakabildi. Teleskop tüm zamanların en devrimsel ve kışkırtıcı aletlerinden biriydi. Birdenbire, kendi gözlerinizle geçmişin efsanelerini ve dogmalarının sabah sisi gibi dağıldığını görebiliyordunuz. Tanrısal bilgeliğin mükemmel örnekleri olmak yerine Ay pürüzlü kraterlere, Güneş kara lekelere, Jüpiter uydulara, Venüs fazlara ve Satürn halkalara sahipti artık. Teleskopun icadından sonraki on beş yıl içinde, o zamana kadarki insanlık tarihinde evren hakkında öğrenilen her şeyden daha fazlası öğrenilmişti.
Sayfa 5 - ODTÜ Yayıncılık
Bir adam düşün... Eline bir tüfek almış, hedef tahtasına ateş ediyor. Etrafındaki seyirciler de dikkatle bakıyorlar.
Birinci atışta hedefi on ikiden vuruyor. Kimi “Aferin, vurdu adam!” derken, kimi de “Tesadüftür canım! Acemi şansı” diyor.
Adam ikinci kez ateş ediyor, yine on ikiden vuruyor. Üçüncü kez ateş ediyor, on iki.
Yüz atış yapıyor, hepsinde de on ikiden vuruyor. Buna tesadüf demek mümkün mü? Diyene gülerler.
Tıpkı bu örnekteki gibi, her iş yerli yerinde yapılıyor, her oluş hikmetli, sanatlı, düzenli. Hayat makinesi hiçbir aksaklık olmaksızın çalışıyor.
Tek canlının bile bünyesinde, organlarında, dokularında, hücrelerinde milyarlarca mucizevi olay meydana geliyor; her gün, her saat, her dakika. Hepsi yerli yerinde, hepsi yararlı, hepsi sistemli.
Bunun nesi tesadüf!
Belli ki, perde arkasında bir ilim, bir irade, bir kudret var. Eserlerini bir kadere, bir plana göre düzenliyor, yapıyor, yaratıyor.
Toprak, hava, su, ısı, bitki, sözün kısası her şey birer sebep, birer vesile, birer alet, birer kalem. Yazan, yapan, yaratan başkası.
Tüm varlıklar harika yaratılışlarıyla ustalarını haykırırken bu sese ilgisiz kalmak ancak inatla açıklanabilir.
Bu eserleri ve olguları gören ve bilen biri hala inanmıyorsa inanmak istemediği içindir. Ne zaman nesnel düşünmeye, önyargısız bakmaya başlarsa işte o zaman inanması umulur.
| Ömer Sevinçgül
Gelgelelim günün birinde, her nasılsa elime geçmiş bir Boğaziçi Limon Kolonyası’nın üzerindeki İstanbul resmini görmemle değişiverdi her şey. İki parmak parmak kalınlığındaki resmin cart mavi sularına, iç burkacak denli kötü çizilmiş Şehir Hatları vapuruna bakakalıp ağlamaya başlamıştım. “Yurt özlemi” denilen, kiminin bıyık altından gülerek küçümsediği, kiminin “yabancı”yı aşağılayarak, kendini yüceltmek için eski moda bir söyleme alet ettiği o duyguyla ilk tanışmamdı bu benim. Benliğimdeki Türk’le ilk göz göze gelişim. İstediği kadar sığ ve sıradan gözüksün, basit, yalın ve açık bir biçimde İstanbul’u kendi dilimi, kendi topraklarımı, kendi insanlarımı özlemiştim.
Sayfa 15
Eserden Müessire
Kurbağa, dilinin ulaşabileceği mesafedeki sinekleri yakalar.
Onun gözü yanlız canlı böcekleri görür, hareketli olmayan şeyi görmez. Etrafını ölü ve dolayısıyla hareketsiz sinekler ile doldursak, farkına bile varmaz.
Kurbağanın gözü, ilmi sırlar ile dolu bir cihazdır.
Şayet bu sırları çözebilirsek, füzeler için harita okuyan bir göz