Felaketim olacak biliyorum
Bu vakitli vakitsiz bastıran keder
Bu kalbime sürtünen cehennem telaşı
Voltamın ucunda savrulan bu sapsarı hüzün
Bu senin tüfeklerin menziline düşen güzelim yüzün
Ülkemin yüzü kentlerin dağların yüzü
Bu işkence, bu ayrılık, bu zulüm
Sonra diz boyu yaprak ölüsü
Göçüp giden bu kuşlar
Ağlamak ayıp değil işin kötüsü
Sayfa 74Kitabı okudu
Koyu karanlık sulara karışıp gitsin korku
Bana çocuklar betimle, sokaklarda büsbütün gülen
Kitapların yakılmadığı bir ülke adı söyle lütfen
Yıllar var ki böyle öfkelere dalmışlığım yoktu
Sayfa 87Kitabı okudu
Kitaplar yakılıyor
Kitaplar be
Kitaplar
Kitaplar, Hiroşimalı çocuklar gibi
Yakılmazdan önce
Sermayenin gamalı uşağı goebels
Berlin Üniversitesi önünde
Kırk bin kişiye söylev verdi :
"Alman düşmanlarının kitaplarını yakan ateş
Yüreklerinizde vatan sevgisini tutuştursun "
Ve faşizm
Dumanından boğulacağını bile bile
Aç kurt gibi indi kitapların üstüne...
Sayfa 93Kitabı okudu
Guevara'nın sırt çantasında, Neruda 'nın kahkahası
Ve ezbere okuduğum bizim şairlerimiz geliyor aklıma
Felaket yakışırmış meğer onlara da ölmek
Çınar dediğin de gün gelir devrilirmiş usulca...
Sayfa 39Kitabı okudu
Delikanlıyım, yıldızsız gecelerde düşlerine kıran girmiş
Sensiz kupkuru bir dalım güneşin gözüne batan
Grevsiz işçiyim de ocağı tütmeyen evim.
Çocuğum, elinde bir balon bulut, bir dolu umut
Benekli balonlarım sonra, bir varmış bir yokmuş
Benim türküm yangın yeri sevgilim sesli konuş
Sayfa 38Kitabı okudu
Bir bahar daha dönüp gidecek kapıdan
Bir bahar daha sensiz yaşanacak
Demek,
Bir bahar daha
İnsanlar asılacak şafakta
Ben en çok şafakları ağlarım...
Sayfa 57Kitabı okudu