Muhammed Fahreddin Erkoyuncu'dan
Geceydi gündüzler sen yoksan
Çöldü denizler, yaşıyordu ölüler
Sen yine yoktun
Ölüm gibiydi senin yokluğun
Bir nehir önünde susamış ve su içememekti
Sen yine yoktun
Bir öksüz çocuğun boynu gibi bükük kaldı boynum
Bitkisel hayata kalıp ölmemek ve acı çekmekti
Sen yine yoktun.
Muhammed Fahreddin Erkoyuncu