Kitabın özetini yapmadan direkt olarak burada akıl yürütmeye çalışacağım.
Mathea'mı kendini toplumdan kopardı yoksa toplum mu Mathea'yı dışladı?
Bence Mathea içini kemiren kuruntulardan ve anksiyetelerden dolayı toplumdan kendini kopardı.
Ve hayatın ona acıyarak tutunacak ince bir dal olarak,ismi gibi sıfıra yakın 'Epsilon'u vermesiyle her şeyini bu ince dalın üzerine kuran ve arada bir televizyon ve gazetede ki haberlerle kendini diğer insanlardan daha şanslı olarak avutmasını görebiliriz.
Mathea dışarı çıktığı zaman kaygılarını bir anlık susturarak insanlarla bir şekilde bağlantı kurmak istediği zaman; kısa bir süre devam ettirebilse de yapabildiğini görür ama yapabileceğini göremez ve yine insanlardan uzaklaşır. Ve sıfıra yakın 'Epsilon'un ölmesiyle bir amaç bulamaz ve olan olur...
Peki Skomsvold ne anlatmak istedi?
Fikrimce bu kitabın anlatmak istediği:
İnsanın kedini toplumdan soyutlaması ve bir amacı olmadığı zaman ise yaşama isteğinin gitmesi ve "hızlandıkça azalması" olabilir.
